Kuku barriro!

Justu sarrera barria bota eta orain be barriro beste bet! [gero agian 10 aste pasako dotaz ezebez idatzi barik….] Bainan esk Shakiraren fan modun, abestiak sortu dauen salseoa ezin neban aipatu barik itxi !!!!! [eta bai, salseoa maite dot, ez dot ukatuko!!!!]

Abestia musikalki ona edo gatxa den enai sartuko [eta uste dot mundu guztiari letra bakarrik interesa dakola, eta neurri beten penutxi emoten dozta, izan be abesti hunegaz ez da baloratuko Shakira artista modun, musikari modun…] bainan bai letra aztertu dot, eta hemeroteka be bai….

Hemen itxikotzuet abestia letragaz, nonok ez badaki zertaz ari naien: 

SHAKIRA || BZRP Music Sessions #53 // Letra + video oficial – YouTube

Duda barik, Shakira Queen totala da eta duda barik, gure dauen abestia egiteko eskubidea deko. Punto.

Halan ta be, neure uste apalean, abesti hunegaz, apurtxu bet elegantzia galdu dau.

Hasteko, Piquegaz seme bi dekoz: biak urtarrilean jaioak, zaharrenak 10 urte bete bidauz eta txikitxunak 8. [ya ez diz hain umeak eta guztia ulertzen dabez] Umeengan pentsatute, ez da xamurra zeure amak, zeure aitari holango abesti zuzen bet eitea eta hurrek sortzen dauen oihartzun mediatikoa. Abestia hor betirako geldituko da. 

Clara abestian sartzea be ez dozta bapez gusta. Tipoa txarto portatu da, ados, bainan hor tipak ez deko errurik, eta abesti bet egin gure badozu zeure ex-aren kontra, aipatu EXa, bainan inguruneak hor ni pintxa ni korta.

Irakurri dotenaren arabera,  Piquegaz hasi zenean Shakira orduko Clara zen, Piquek beste bikote bet zeukielako [eta ezagutu zirenean be Shakirak 11 urteko beste erlazio bet zeukien]. Gainera konparaketa hori emakumeen artean, ez dozta gustetan: neu nai Ferrari bet eta beran da Twingo bet… Txo, Shaki! Konparatu Piquegaz, baina itxi neskatua pakean [a todo esto, neuk gurago dot Casio bet Rolex bet baino…Ez dakit neuk Rolex betek zenbat bañu aguantatuko zozten…jejejejeje]

Minduta eta amorratute egotea ulertzen dot pilo, bainan ez dot uste sorpresan harrapatu izan zotzanik, izan be, jarrera hauek bati errepikatzen diz: adarrak, engañoak, abusoak, gizurrak, irainak….inoiz ez diz gertaera aislatuak eta bakarrak izaten, bati diz jarrera errepikakorrak, izaeraren patroiak diz… Shakiragaz egin bazeban eta argi euan Shakirari be egingo zotzala arinau edo beranduau.

Eta azkanik “itxi zoztazun suegra bizilagun modun”. Beren momentuan onartutako zerbait izango zen, ezta? Uste dot Shakirak nahiko independentzia ekonomiko zeukiela  eta nahiko nortasun be esateko: Txo, gurago dot beste nonon bizi eta ez zeure gurasoen alboan…

Drama Queen modun, neuk be seguruenez egingo neban holango mendeku edo despetxá abesti bet, bainan agian letratan sutilagoa, metafora gehiaugaz, Piquek berak ulertzeko modukoa, bainan agian ez hain ageria publiko orokorrandako. Shakirak 30 urte bainan gehiau daroa musikan, gaitasuna eta experientzia soberan deko Pinkendako zerbait mingarria eta zuzena eiteko bainan gainontzekoendako hain ageria ez izateko…

Fakturatu, bai fakturatuko dauela abestiagaz, bainan iruditzen dozta denboragaz, faktura be pasako dotzala. 

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kaixo!!!!

Urte barri on denori! Zelan hasi dozue urtea? Ondo espero dot!!!!

Gaurkoan, zelan danori pasetan dozkun modun, askotan arrastia zerbait ikusten pasa gure dozu bainan ez dakizu zer ikusi, pues urteari hasera emoteko, azkan aldian ikusi dotazen hainbat telesail gomentako dotzuet [spoiler barik] : puntuaketa, kap kopurua, argumentuaren azalpena… [ea zelan doian sarrera izan be wordpress-en formatua aldatu dabez eta hemen nau ezin asmatute zelan doian!!!!! Ez dotaz eguneraketak maite…]

Gehienak MINISERIEAK diz , amaiera betegaz eta kapitulo kopuru gitxigaz. [gehiau be ikusi dotaz, bainan batzuk hasi dotaz bainan ez amaitu eta beste batzuk amaituta be ez diz neure gustokoak izan, beraz, hemen bakarrik neure uste apalean, ikustea merezi dabienak doiaz]

Goiaz!

1- MISA DE MEDIA NOCHE-  6,5/10

7 kapitulo diz eta terror generoan sartzen dabez, baina ez dau baldurrik emoten. Apurtxu bet da mas paranormal edo estilo horretakoa. Herri txiki betera apaiz barria iristen da eta gauza arraroak pasetan hasten diz. Aurreneko kapituloak engantxatu zoztaben, gero ya apurtxu bet indarra galtzen doia, bainan ondo dau.

2- SIGUE RESPIRANDO- 8,5/10

6 kapitulo diz, ordu erdikoak. Tramak ez deko ezebez barririk edo berezirik bainan super arin ikusten da, entretenitute eta horregatik puntuatzen dot altu.

Hegazkin istripu bet izaten dau protagonistak eta baso beten galduta gelditzen da, aislatute. Momentuan gertatzen dena kontatzen dozku bainan baita ere neskatuaren bizitza zelakoa izan den: haurtzaroa, lana….Faltan bota neban amaieran holango “one year later….”

3- LA EDAD DORADA- 8,5/10

Epokako telesaila da, New Yorken oinarritute XIX.mendean. Ohiko goi gizarte klasea, aberats barriak, maitasun kontuak…. Downton Abbey edo Bridgerton gustoko badozuz gustatuko jatzu [aurrena ikusten hasi bainan itxi neban, ez zozten engantxatu eta Bridgertonen tenporada biak ikusi dotaz, ondo dauz, bainan hau neurendako hobeagoa da]. Penutxi emoten zozten kapituloak ikustea seriea amaituko zelako!!!! 9 kap dekoz eta amaiera bikaina da.  

4- LA REINA SERPIENTE- 8/10

Epokako telesailegaz jarritu gure neban eta La Edad Doradaren ondoren ikusi neban. 8 Kapitulo. Catalina de Mediciren historia edo kontetan dau. Erregina menkanto!!!! The Walking Dead-eko Alfha da, Susurradoresetakoa [a todo esto, nonok Walking osorik ikusi badau, jakin gureuko neban zer iruditu dakon amaiera…Bai, neuk oso-osorik ikusi dot eta beste nonogaz komentatu gure dot!!!!!]

Hau be oso gustora ikusi nebanez, epokakoegaz jarraitu neban eta Regreso a Howards End ikusi neban. Ez zozten bapez gusteu 3/10. Beraz, registroa aldatu neban.

5- INVENTING ANNA- 7/10

9 kapitulo, benetako istorio beten oinarritute eta hurrek engantxetan dau: neskato gazte bet NYeko aberats eta botere elitean sartzen da esanez Alemaniako familia dirudun betetik datorrela bainan gizurra da. Flipantea da zelan dirurik izan barik lortzen dauen a todo lujo bizitzea. Amaierarako punch apurtxu bet galtzen dau, bainan ondo dau. 

6-  THE WHITE LOTUS- 7/10

Aurreneko tenporada aspaldi estrenatu zen bainan ez neban inoiz ikusteko tentaziñoa izan. Bigarrena urtendakoan, irakurri neban hobeagoa zela eta independienteki ikusi ahal zela aurrenekoa ikusi barik, eta zelan ez neban beste ezebez ikusteko, pues animatu eta ikusi neban. Bigarrena Sicilian pasetan da eta aurrenekoa Hawaiien, protagonistak desbardinak dira bet izan ezik [edo bet eta erdi…] 

Sufritu neban ikusten? Bai. Halan ta be amaitu eta aurrenekoa ikusten hasi nintzen? Bai. Protagonista guztiak gorrotagarriak diz, txarto jausten dotzue. Ikusten zauz eta pentsetan dozu: zelan izan ahal da pertsona bet hain mozolo, ergel  eta tentel????? [elhuyarren topa dotaz adjetibo guztiak 😉 ] 

Argumentua: Hainbat pertsona oporrak pasetan doiaz hotel betera eta hilketa bet pasetan da: nor hil da? Zelan hil da? Hoteleko langile eta bezeroak ezagutzen (eta gorrotatzen) zoiaz kapitulo kupituloz. Oker ez banau, 6 kap diz tenporadako.

7- MIERCOLES 9/10

Bikaina. 8 kapitulo diz eta hunegaz be penutxi pilo emon zozten amaitzea. Generoa definituko neban familia osoandako abentura serie modun. Adams familia gustoko badozu ezin dozu galdu. Enidegaz maitemindu nintzen! 

Argumentua ez dakit zelan azaldu bainan hilketa batzuk dauz, hurren inbestigaziñoa, eskolako kontuak, Adams familiako bitxikeriak…

8- COMO METERSE EN UN JARDIN 7/10

Benetako istorio beten oinarritute eta 4 kapitulo [luzeagoa izan bazen gitxiau puntuako neban, bainan zelan kap gitxi diz, amenoa eiten da]. Argumentua ez dakit zelan azaldu spoiler larregirik egin barik, baina istorioa oso surrealista da eta bikote protagonista oso bitxiak diz. Ikusi.

9- LA DIRECTORA 7,5/10

6 kapitulo. Super arin ikusten da, umore puntua deko eta Sandra Oh-ren fana bazaz, ikusi bihar dozu [halan ta be Cristina Yang ezin da inoiz be gainditu!] Kasu huntan, unibertsitate departamentu beteko zuzendariarena egiten dau eta bere egunekoa kontetan dozku. 

10- REINA 7/10

Poloniakoa da eta 4 kap bakarrik dekoz. Hunkigarria eta polita: jubilatuteko sastre bet, Drag Queen dena, beren alaba eta bilobagaz harremana berreskuratu gure dauena.

11- DETRAS DE SUS OJOS – 8/10

6 Kapitulo eta amaierak jokuz kanpo ixten dotzun horietakoa: ez dakizu nor den ona, nor maltzurra, nor dagoen burutik ondo, nor ez… amaierak toke paranormala deko [neure gusturako fikziño larregi]. Triangulo amorosoa: Gizona, amantea eta emaztea azkan biak lagunak egiten dizelarik. 

12- NO ME GUSTA CONDUCIR – 9,5/10

Ordu erdiko 6 kapitulo, super arin eta gustura ikusteko, lasai, pentsa barik, disfrutetako. Ez daki zegattik ez dekodan ohiturarik Espainako seriek ikusteko eta egia esan gero batzuk super gustora ikusi izan dotaz [ orain boteprontoan Hierro, Sky Rojo, Antidisturbios, Intimidad, El inocente, El desorden que dejas, 30 monedas,…. onak iruditu doztabe…Machos Alfa dekot pendiente ikusteko]

Argumentua: 45 urteko mutil betek gida baimena atera gure dau eta komedia da duda barik. Lorenzo irakaslea LOMAX da! jajajajajajaja

13- EMILY EN PARIS – 7/10

Hau ez da miniserie. Momentuz 3 tenporada daz, tenporada bakotzak 10 kapitulotgaz bainan ordu erdiko kapituloak diz, beraz, ia egun beten tenporada osoa ikusi ahal dozu. Kalitate aldetik agian 6 bet da, bainan zelan arin ikusten den, pues 7 bet emongotzat. 

Apurtxu bet Sexo en NY-en kiero y no puedo bet dela iruditzen dozta eta noski, Emily ez da Carrie. Umore tokeak dekoz, bestuario ikaragarria, Parisen xarma…bainan apurtxu bet soso…eta Emily beran be…odol bakoa…

14- Sabes quien es?-  6,5/10

Thrillerra edo da, 8 kapitulogaz. Ama-alaba beten istorioa, non alabak deskubritzen dauen beren ama ez dela berak pentsetan zauen modukoa. Denbora pasandako ondo dau…batzuten trama apurtxu bet motel doia, baina argumentua zerratua da eta merezi dau ikustea.

15- ALASKA DAILY- 7,5/10

Orain ari nai ikusten. Uste dot osotara 13 kap dizela bainan momentuz 7 emititu dabez (4.ean noia). Ikusi dotenaren arabera, orain paroia ein dabez eta martxoan jarraituko dau. Neurendako putada galanta erdizka geldituko naielako…Beraz, ikusi gure badozu, gorde, eta amaitzen denean osorik ikusi. 

Argumentua: Kazetari batzuk Alaskan gertatu dizen neska batzuen hilketa inbestigatzen dabiz, bainan aldi berean, kap bakotzean herriko beste istorio txikiak kontetan diz.  Momentuz oso gustora ikusten nau, kazetaritza, inbestigaziño rolloa eta gustetan bajatzu gomendatzen dotzut. 

Eta mometuz, hemen amaitzen diz neure gomendioak!

Batiko modun, ikusi badozu bateren bet, gustatu bajatzu edo ez, edo beste serien bet komentatu gure badoztazu:

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

ERANTZUIDAZU, MUNDU HONETAKOA NAIZEN ALA EZ!

7

Kuku! Zelan?

Jo! Denbora zen blogari ez niola heltzen eta azkan egunetan hau da 3. sarrera! [gehienetan pasatzen dozta ez dakidala zer idatzi edo zer kontatu, baina orain gaiak sortu diz, eta begira….zelako ondo!!!]

Azkan egunotan komunikabideetan eta sare sozialetan Pelota eta Surf federazioen ofizialtasunaren gaia dabil. Neuk pelotaz ideiarik ez dekot, eta nazio eraikuntzaz be ez dakit asko, bainan surfaren inguruan apurtxu bet badakit eta neure iritzia botakotzuet.

Espainiko Surf Federazioa: 1999an eratua. Nork osatzen dabez Espainako federazioa? Canarias, Cantabria, Asturias eta Galiziako federaziñoak eta Andaluziako Surf Elkarteak, izan be Andaluzian ez dago Federaziñorik. [federaziñoaz ez dakit larregi, bainan badakit federazio ofizial bet osatzeko federatu kopuru minimo bet izan bihar dozule,  eta Andaluziak ez deko kopuru minimo hori)]

Zergatik ez dauz beste komunidadeak? Ba ez daukielako Surf federaziorik eta elkarteak egonda be Andaluzian modun, ez diz iristen behar den kirol profesional maila horretara.  Katalanek bai, katalanek badaukie beren surf federazioa. Zergatik ez dauz Espainikoan? Pues egia esan, ez dakit, bainan imaginatzen dot politika kontuagatik dela eta imaginetan dot be konziente dizela kirol maila aldetik ez daukielako federazio konpetitiboa.

EHSF, aldiz, 1990an sortu zen, 9 urte arinau, eta, noski, surf federatu guztiak ez gaz profesionalak, bainan federazio indartsu bet izateak asko laguntzen dau kirolean ona den bateri, profesional bilakatzen, eta geurea, federazio indartsua da, Espainakoagaz konparatute.  

Zer pasetan da hemen? Pues txapelketak egin dizenean, historikoki, euskaldunak gazela sailkatu kopuru gehien dekoguzenak Estatu mailan. Ez dot esango euskaldunak gazela surflari hoberenak, bainan txapelketak hobeto urtetzen dozkue. Txapelketa beten teknika, maniobrak, olatu eskaz beteri zukua ateratzeko gaitasuna, … gauza asko hartzen dira kontutan puntuatzeko, eta hurtan euskaldunak onak gaz.

Adibide gixa, 2021eko Surf Mundialerako “Espainako” ordezkariak hunakoak izan ziren:  Tenerifeko Jonathan Gonzalez , Aritz Aranburu zarauztarra, Andy Criere Donostian jaioa bainan Hendaian bizi dena, eta neskatan 3rak euskaldunak: Leti Canales, Nadia Erostarbe eta Ariane Otxoa. [6tik 5 euskaldun. Hurregaz dena esanda dagoela uste dot]

Jakin, WSL-n, Mundu mailako surf txapelketetan, surflariaz ez doiaz nazio bet ordezkatzen, baizik eta modu pertsonalean eta independientean lehiatzen dabez, bainan izenaren alboan jartzen dotzaben banderitan, Hawaiiarrek beren bandera daukie, ez EEBBtakoa, eta Euskaldunak eta Canariasekoek be beren banderagaz joateko aukera daukie eta da ezebez pasetan!

Surfean, mobida hunen arrazoi nagusia 2024ko Parisko Olinpiar Jokoak dira. Neure iritzi xume eta pertsonalean,  arazoa ez da EHSFak beren federazio ofizial propioa izatea eta ez sentitzea Españolak, baizik eta besteei komeni dakiokelako Espainiako selekziñoan euskaldunak egotea,  Espainiako ordezkari bet sartu ahal izateko txapelketetan. Hau da, Gallegoak edo Cantabroak izango bazerien sailkatu gehien daukienak, eta Espainako Federazioan egonda, ez zotzaben inportako euskaldunak geure aldetik lehiatzea, ez zozkuen bihar klasifikatzeko eta.

Ziur egon, Canariasetako surflariak txapelketetan puto amoak izan baziren, beraiek be eskatuko zabien Canariar federaziño moduan lehiatzeko aukera eta ez zotzan inportako Españaren banderapean ez lehiatzea, WSL-n be holan lehiatzen dabizelako. Beraz, ez da patriotismo kontua, baizik eta Joku Olinpikoetarako sailtzatzeko zailtasuna. [eta Canariarrak aipatzen dotaz espreski, kejan gehiena Canariaseko Surf Federazioko lehendakaria ibili delako: ¿Un País Vasco-España en surf? “Ha sido traicionero, nos hemos enterado por la prensa” (elconfidencial.com) ]

Ez dakit zelan funtzionatzen dabizen Olinpar Jokuetara joateko sistemak, bainan badakit  sailkapen edo frogaren batzuk gainditu bihar dizela, neuk ez dakit euskaldunak gainditzeko gai izango gazen [Australia, Brazil, EEBB, Frantzia….duda barik maila handiagoa daukie] bainan badakit sailkapen hori euskaldunak, Espainarrak bainan lehenago lortuko genukeela. Eta hor dago gakoa: España ez dela sartuko ni por el forro eta euskaldunak aukerak izan ahal dabizela.

Azkanik, twiterren Asierrek galdetzen zotzan zer pasetan den Nafarrokoegaz. Neu, federatuta nago bainan ez dakit oso ondo zein dizen federazioan sartzeko baldintzak, baina EH-ko deitzen da, ez Euskadiko eta ia ziur nago EH osoko biztanleak federatu ahal dizela EHSFan, Nafarroa eta Iparraldekoak barne [agian erratute nau, bainan izenak hori iradokitzen dozta].

Beste kontu bet da, Nafarroako bat nahiz eta EHSF-an federatuta egon, kirol aldetik maila nahikoa izatea txapelketa beten aritu ahal izateko, ba pixkat katalanak bezala, surfeatu bai bainan konpetitzeko bihar den maila ez izatea. Iparraldekoak?  Hauek maila nahikoa eta gehiau daukie, bainan agian ibilbide profesional aldetik, Frantzian federatuta egotea hobeto ateratzen zaie, duda barik Frantziakoa federazio super potentea delako [Europa guztiko surf industriaren zentroa berton dau], eta oker ez banau, nahiz eta orain Hossegorren egon, Biarritzen sortua dela esango neban.

Erantzuidazu! mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kuku!

Pues jolas hau ikusi dot sare sozialetan eta hemen doiaz, neure ingurun 50 kontutxu [gaur berba pilo eta irudirik ez…barkatu!]

1. Adinekoak edo pertsona helduek hunkitu egiten doztabe. Orokorrean iruditzen dozta gizarteko talde ahaztuena eta baztertuena dela. Maite dotaz.
2. Ez dozta gazta gustetan. 3 salbuespen dekodaz: hanburgesetarako eta york sanwintxandako lontxa eta pizzako gazta. No more. Nazka.
3. TxorrInkesta bet botatzen dotenean txiolandian, iraupena bati 3:07 ipintzen dotzat.
4. Kolore gorriak edertu eiten dozta bainan rosa da neure kolore gogokoena (trauma betetik dator).
5. Neba bi zaharrago dekodaz, beraz, ia dena “heredatu dot”: arropa, jostailuak, bizikletak, patineteak…neuk dena rosa gure neban, baina inoiz ez neban izan ezebez rosa. Hemen trauma. Independentzia ekonomikoa dekodanetik, aukeran, bati rosa.
6. Twiterren, Tinderren bainan zakil gehiau ikusi dotaz. [bizitza errealean baino be ozta-ozta]
7. Fernandez amaren abizena da. Abuela Pakita, amatxuen ama be Fernandez zen. Las Fernandez [femeninoan] borrokalari sutsuak gaz, amore emoten ez dabienak, nahiz eta oso putak pasa, aurrera ateratzen gaz. Egunen beten gustatuko zozten beste neskatu Fernandez bet gehitu.
8. Auronplayen fana nai.
9. Abeslari-dantzaria [enplan Beyonce] neure lanbide frustatuta da
10. Bai blogean eta bai txiolandian umoreaz egiten dotzuet berba, bainan hurrek ez dau gure esan ez naizenik triste egoten edo hasarre, edo arazorik ez dekodala. Horrelakoetan gurago dot ez idaztea. Negatibitate pilo dau nonahi eta ez dot gure negatibitate gehiau aportatu. Irri betek irri bet sortzen dau; amorruak amorru gehiau ekartzen dau.
11. BATI txiokatzen dot euskaraz. Meme batzuk ipintzen dotaz gazteleraz bainan bati ere euskarara itzulita zentzua galtzen dabizelako, ostantzean bati itzultzen dotaz. EHtik kanpoko nonori idazteko edo erantzuteko be gazteleraz idazten dot, baina oso oso gitxitan pasetan da hori.
12. 3 bider izan nai 14 urte beherako surf txapelduna [ia-ia kristo aurretik jajajajajaj]
13. Bataiatu barik nau, ez dot erjilioetan edo jainkoetan sinistuten bainan laguntza bihar dotenean abuela Pakitari eskatzen dotzat. Beran da neure jainkosa.
14. Hil aurretik eskatuko neban menua: Urdai kroketak, Juanen paella eta donutsak [Donuts markakoak eta glace]
15. Amaia-Leire aukeraketan, Amaia Monteroren alde. BATI
16. Neba Aitorrek esango lukeen modun: etxe huntan somos de Extremo más que de Platero, eta Robe gehiau gusta arren, Fito be, gustoko dot.[ ez dot ulertzen Fitoren ganako Hate hori EHan…ezta Gatibuna be. Eta maite dot Gatibu be!]
17. 23 urtegaz independizatu nintzen eta gurasoak ez zeuden oso konforme erabaki hurregaz. Halan ta be, gurasoen etxea sentitzen dot más hogar, neurea baino.
18. Sustoek sekulako grazia eiten doztabe.
19. Kotilleoa maite dot, eta salseo de ligoteko, adarrak, eta kontu horiek oraindik eta gehiau. Bainan neuri zerbait konfidantzan kontatuz gero, ez dot inoiz be kontako.
20. Enai inoiz manikura egitera juan [eta orain super modan dau]
21. Lehen pilo bidaiatzen neban eta leku barriak [olatu barriak] ezagutzea super gustokoa neban, bainan pandemia geroztik, lekuak errepikatu eta hegazkin gitxiau txupatzearen alde ein dot.
22. Hawaii-ra bainan nonoiz iritsiko nai.
23. Bidaiatzerakoan, hotel onen aldekoa nai. Surfeatzen edo pateatzen eguna pasa ostean ohe on bet eta gela, dutxa, komun… on eta garbi beten modun ez dau. Ezin badotaz 10 gau ordaindu, pues 5 juango nai, bainan enai kutxitril beten geldituko.
24. Bizitzan egin doten erokeri handienetakoa, Mentawaietako surf tripa izan zen. 14 egun barku beten sartunde, 7 mutilegaz (eta langile bi) olatu bila. Aurrenik juan Indonesiaraino, matada, sartu barkuan, 14 egun entre humadidad, mareo, eguzki gogorra, beroa eta nekea. Horriblea. Eta gero buelta EHra…[eta gastatu neban pastoia…bai…olatu super onak, bainan 4 urteko bizitza galdu neban hor!!!!]
25. Komunera super ondo eta regular juaten nahi, egunean bitan.
26. Liburu, pelikula eta telesail romantikoen fana nai: zenbat eta klitxe eta topikazo gehaiu izan, orduan eta hobeto. [eta ez dakonari gustetan, ez ikusi-irakurri. PUNTO]
27. Ez neban inoiz be ulertu zelan Big izan zen Carrie Bradshaw-en bizitzako maitasuna [el amor de su vida]
28. Ez dotaz txio kedadak atsegin. Esperientziak irakatsi dozta gero mobidak sortu ahal dizela, eta neuk ez dot gure mobidarik inogaz.
29. Barrikara etortzeak ez dau gure esan zeugaz geldituko naizenik.
30. Sekulako amorrua emoten dozta twiterreko perfilean beren Insta ipintzen dabizenak bainan gero perfil pribatua daukienak. Ezin badogu kotilleatu zertarakoa ipintzen dozu???
31. Ez dot inoiz zuzenean pelota partidurik ikusi, eta telebistan be 2 min ikusi dotaz asko jota.
32. Ez naiz inoiz be bertso saio beten egon.
33. Mapak orokorrean, eta batik bat metroen mapak primeran interpretatzen dotaz, bainan GPSari jarraitzeko enai gai. Rekalkulando ruta etengabe….
34. Egunerokoan ez dekot igogailurik inguruan: ez etxean, ez gurasoen etxean,…beraz, igogailu beten sartzen naien bakoitzean, selfie maratoia eiten dot!!!!
35. Amatxu hilko zela bi bider esan zozkuen, edo bi bider bizi izan dot ama hilko zelaren egoera (eta bizirik dau).
36. Bi bihar bakarrik izan dotaz: ikasle garaietan Surf irakasle moduan umeegaz, eta gaur egun biharrien nauen enpresan. Praktiketan hasi nintzen eta gaur arte!
37. Belarra erretzen dot.
38. Umetan 4 urtez, Euskal dantzak ikasten aritu nintzen. Helduagotan, 7 urtez dantza ikastaroetan ibilitakoa nai: bailes de salón, salsa, merenge, batxata, funk, runba ,… denetarik.
39. Zenbaki bakoitiak maite dotaz.
40. AB negatiboa da neure odola. Mundu mailan odol ez ohikoena omen da, populazioan %1 inguru. [bide betez, odola donatzera animatu gure dotzuet!]
41. Euskal farandulako neure 3 buenorroak: Jon Basaguren, Jurgi Ekiza eta Odei Barroso.
42. Abuela Pakitaren eraztun bet soinean eruaten dot bati: batzuten hatzan, bestetan lepotik zintzilik edo karteran edo patrikan sartunde.
43. Sekulako amorrua emoten dozta kotxez 10 minutuan Bilbon zauzela diñoen jendea. Neu 10 minututan ondiño Leioako Avanzada pasa barik nau. Eta gero, Bilbon sartu, semaforo guztiak txupatu, aparkatu…gitxienez 25 min bihar dotaz.
44. Amorrua emoten dozta be “Etorri Bilbo ezagutzera” edo horrelakoak eta bapatean Sopelako hondartzako irudi bet sartzen dotzuenean. Barkatu, Bilbo Bilbo da, eta Sopela Sopela da. Gaineran Bilbotik Sopera iristeko Erandio, Leioa, Getxo eta Berango pasa bihar dozuz!!!
45. Bi bider ahalegindu doztabe lapurreta eiten, biak be Bilbon.
46. Madrileko T4 gorroto dot. Egon naien aireportu deseroso eta nahasgarriena iruditzen dozta.
47. Ekaitzegaz maitasun/bildur harremana dekot.
48. Barrika aukeratu neban bizitzeko, eta enai beste leku beten ikusten bizitzen, ez luzerako behintzat. Epe beterako bai joango nintzateke atzerriko hiri erraldoi horietako betera bizitzera [6 hile/ urtebete]
49. Ez dot Sarriren libururik irakurri.
50. Gorroto dotaz aukera bi emon eta hirugarren bet eskatzen dauen jendea. Adibidez:  Izozkia guruzu? Nata edo Vainilla dekodaz   +Eta de fresa?.   -Ez de fresa ez dau. Nata edo Vainilla.  Eta marrubizkoa gure bazu: EZ, EZ DOT GURE IZOZKIRIK esan. Ez da hain zaila, txo!!!! [barkatu, arazo teknikoak izan dotaz azkan puntu hau lerrokatzeko eta elkarrizketa moduan tabulatzeko, plataformak ez dozta ixten!!!!]
51. Domeketan familia gosaria izaten dogu gurasoenean: gurasoak, neba-arrebak eta lobak. Sakratua da.
52.  Txiosferako txiolari intelektual jakitun oro horietako batzuk be jarraitzen doztabe! Zer dela eta, eta zer pentsako dabez jakin gureuko neban…
53. Aurten aurrenekoz gabonetako apaingarriak ipiniko dotaz etxean. [bai, badakit 50 zirela bainan zenbaki bikoitiak ez dotaz maite, eta 1 ere ez dozta larregi gustetan, horregatik doiaz 53 🙂 ]

Erantzuidazu! mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kuku!!!! Zelan zauzie irakurle polit horiek?

Uztailetik ezebez idatzi barik neuan, eta gaurkoan, sarrera super txorra doia, hutsala [Elhuyarren begiratu dot berba eta pilo gusta dozta] ez deko mami larregirik, ez interes sozialik bainan behintzat holan zerbait kontetan dotzuet.

Zer dekogu (aman)komunean Ana de Armas eta #AneFer-ek? Pues rubia explosiban bihurtu dizen morenaza bi gazela!

Neure ule naturala kastaño iluna da eta 8 bet urte nebazenetik flekilloa eruan dot. Agian umetan ulea laburtxuau eruaten neban, bainan 16-18 urteetatik aurrera, luzetxu [bati gusta izan dozta neure ule luzea, pilo zaintzen dot, hidrataziñoa tope,  eta oso sexya iruditzen dozta neure buruan].

Beraz, azkan 16-18 urteetan orrazkera bardina izan dot: hatz pare bat luzetxuago edo laburtxuago, eta kolore aldaketa handiegi barik [tarteka emon nai reflejo argiaguak, edo kaoba koloretxu apur bet…bainan ezebez drastiko].

Lehen sarriago juaten nintzen pelukeriara bainan pandemiatik egia esan, uste dot hau bigarren edo hirugarren aldia zela juaten nintzela 3 urtetan…Oporretara juan aurretik ulea apurtxu bet saneatzera juateko asmoa neban, bainan hitzordua gerturatzen ari zela, pentsatu neban: Ane, eta look super aldaketa bet eiten badozu????

Normalean holango krisi momentu bet pasetan dotanean, look aldaketaren ideia etortzen dozta burure, apurtxu bet enplan 0tik hasteko biharra, eta 0tik haste hori irudi aldaketa betek lagunduko bazeban modun...[egixa da orain bitarte, ideia beten gelditzen zen zerbait zela, bainan aurten, bete dot!]

Abuztuko oporretan juan bainan aurreko egunean, zita neban pelukerian. Aste guztian buruari bueltak emon eta emon…eta benga Ane!

Asmoa zen luzeragaz amaitzea eta melenita laburtxua ixtea: kolorea mantendu eta neure flekillo sakratua!

Bainan pelukeriara iritsi eta konfidantzako pelukeragaz berbetan, esan zozten ulea ebaitzeak ez zabiela atzera buelta damutuz gero, [beno, extenziñoak daz, bainan neure kasuan ez diz oso erosoak, hau gero komentatuko dot] eta neure ohiko luzerara bueltatzea pare bet urte biharko nabizela.

Atzera buelta daukien aldaketa egitea gomendatu zozten: flekilloa kendu [extenziño batzuen laguntzaz eta damutuz gero kendu ahal dizenak] eta kolore aldaketa extremoa egitea [barriro tintetako aukera bati dauelako].

PROZESUA

Pues azkanean kasu egin notzan, izan be beran da aditua,  ondo ezagutzen dozta eta ondo ezagutzen dau neure ulea eta baldintzak [olatuak hartzea suposetan dauena uleandako].

Ia 5 ordu egon nintzen pelukerian. Uffaaaaaa….inoiz be ez naz hurrenbeste denbora egon pelukerian eta supeeeeeeerrrrrr luze ein zozten. Hurregaz, ulertzen dot neugaz denbora eta produktu pilo gasta zabizela bainan 200 euro pasatxu itxi nebazen eta kontzientziako karga izan neban [ulertzen dot beren biharragatik prezioa justoa dela, bainan neuri 200 eurazo pelukerian gastatzea apurtxu bet despilfarro iruditzen dozta eta haseratik jakin izan baneban, seguruenez, ez neban egingo. Eta seguru nau egindako biharrak prezio hori dekola, eta neuk permititu ahal dot gastu hori, ez dot gosea pasa hori ordaintzeagatik, ez dozta suposatu krisi ekonomikorik neure aurrekontuan, bainan bai enai sentitu ondo neure buruagaz. Mugikorrena moduan da. 1500 eurotako Iphone bet permititu ahal dot? Bai, bainan  300-400 eurotako mugikorrak zerbitzu bardin-bardina eiten badozta, izan be neuk erabiltzen dotenerako nahikoa eta larregi da, pues ez dotaz gastatuko 1500 eurazo telefono beten].

Aurrena, flekilloko extenziñoak ipini: bi alde bakoitzean [hunegaz flipatu neban. Izan be, flekilloa luzetako ahalegina tarteka egin izan dot, bainan gainontzeko ulea luzetxu izaterakoan, pilo kostetan da, pazientzia pilo bihar da. Gainera momentu beten luzera oso deserosoa da: ez da iristen belarri atzean ipintzeko, begietan sartzen da, gantxuegaz lotu bizu...Inoiz  ez neban pentsa extenziñoen laguntzagaz luzatu ahal zela] eta ondoren kolorea.

Ule guztia dekoloratu, ondoren ule guztian zehar metxak emon 3 rubio tonu desbardinetan. Ule osoa, metxoika brotxazo, eta albalean bildu. Sekulako biharra.  3 rubio koleretan dekot, antza, hain de bote dela ez igarteko, bainan neuren uste apalean, de bote bote ikusten da, ez da bapez rubia natural.…. [beno, orain 4 koloretan dekot, sustrai baltza urten doztalako iada].

Puntak apurtxu bet ebai, bekainetan be tinte apurtxu bet emon, ulea lehortu, plantxak apurtxu bet pasa, makillatu zoztaben tope [hau beraren opari izan zen]...eta listo!

ERREAKZIÑOAK ETA ONDORIOAK

Pelukeriatik urten eta aurreneko gauza selfia atara eta Amaiari bidali. Ule “arraroa” izateaz gain, super makillata neuan eta beren errakziñoa izan zen : Ostras Ane!!! Instako influencer horietako bet emoten dozu filtro pilogaz!!!! Bainan Amaia, Amaia da eta bati ikusten dozta super guapa, neuk bera modun!!!!

Kotxea hartu eta gurasoenera. Amatxu berba barik gelditu zen eta denbora osoan begira- begira izan neban ohikoa bainan isilago, enplan….ziur hau neure alabatxua dela????? Aitari barriz, pilo gusta dakon. Amatxu gaztetan modun ikusten zozten.

Hurrengo egunean, betaurrekoak kendu eta ispiluan begiratzean lentillak ipintzeko susto hartu neban. Mini-segundu bet izan zen, bainan susto, ez bait neban neure burua ezagutu. [badau txiste bet gazteleraz: Zelan esaten da ispilu txinatarrez? Aiba! Txi txoi yo!!!! Pues hori!]

Egun horretan oporretara gindoazen, Andaluziara. Berton pasatako 10 egunetan ondorio garbi bi atera nebazen: Giria emoten dotela (Holandesa, Alemana, Sueca…) eta ule rubioak ohikoa bainan moskardoi gehiau erakartzen dauzela.

Oporretatik bueltan, eta ya neure look barriari einde eta adaptaziño etapa gainditute, kritiko gogorrenen iritziei egin bihar izan notzan aurre: 3 lobatxuak eta neba biak. Esan bihar dot, aurrez-aurre ez, bainan argazki bidez aurretik ikusia zoztabela de rubia, ez zela aurreneko inpaktoa. Aldaketak ez zuen arrakasta larregirik izan.  Neure sorpresarako, neure bihotzeko Malen maitea, aurreneko lobatxua, zaharrena, 11 urte eta nerabezaroa ate joka dekona, izan zen gogorrena. Egia da, esan zoztena ulertu nebala eta modu beten edo bestean neuk be sentitu, pentsatu edo buruan izan nebala, bainan eneban espero holango jarrera zuzena... [geure txikitxua handitzen doia, eta ez dot gure!!!!!!!!]

Eta zein da neure sentsazioa eta neure iritzia?

• Ondo ikusten nai? Bai;
• Barriro egingo neban? Itxitako dirua kontutan izan barik, bai [barkatu, badakit pesada bet naiela diruaren kontu hurregaz, bainan esk benetan badekot holango damu hori barruen] . Zeure burua super desbardin bainan polita/ederra ikustea autoestima igotzen dau. Apurtxu bet pandemia aurreko Anegaz topo egiten lagundu dozta. Apaintzeko, jazteko, prestatzeko… gogoak itzuli dozta. Bati izan nai super presumida, eta azkan urte bitan, faltan bota dot neure ezaugarri hori eta pilo gusta dozta berreskuratzea. Harro nau!
• Bati sentitu nai rubia bihotzez, eta azalez be rubia izateak, betetako ametsa modun izan da, zerbait lortu izan baneban modun [arraroa da explikatzeko: ez da tinte soil bet, ez da kanpoko itxura soila… Neu ulertzen nai!]
• Epe luzean geldituko nai rubia? Ez. Tartetxu betez, 200ta piko euroak amortizatu biharra dekodalaz iruditzen dozta, beraz, sustraiak egitera bai juango nai [ondiño apurtxu bet aguantako dot eta azaro aldera edo juateko asmotan]. Flekilloko extenziñoak agian bai kenduko dotazela hurrengoan. Enai txarto ikusten flekillo barik, dehetxo neuri buruari ez dotzat iada ikusten garai beten ikusten notzan super kopeta erraildoi hori, bainan apurtxu bet pelo rata diz. Ikusten da ez dela ule naturala eta apurtxu bet estropajo gelditzen dozta, eta denboragaz gehiau. Salitrea ez da ona uleandako eta ule artifizial hurrengako oraindik eta gatxagoa da, ez deko bizirik, ezin da hidratatu…
• Enai oharkabean pasetan eta hunek alde gatxak dekoz [egia da pasar desapercibida eta AneFer ez doiazela alkarregaz sarritan, bainan orain atentziñoa gehiau emoten dotela iruditzen dozta]: begiradak, komentarioak, eta ezezagunen “gerturatzeak” gero eta nekezagoak dira edota gero eta gatxago eruaten dot zelan kudeatu…

Erantzuidazu! mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kuku!

Zelan? Badakit denboratxue dela ez dotela blogean idazten eta sarrera hau iada aste batzuk neban buruen idazteko, bainan asti barik ibili nai, bainan azkanean hemen doia [mas vale tarde k nunka…]

Berri Txarrak taldearen abestia hartu dot izenburutzat, apurtxu bet azkan asteetan buruen izan dotazen ideia eta pentsamenduegaz bet datorrelako: nor naiz, zelakoa naien, bakotzaren eboluzioñoa, mugak…identitate edo nortasun krisi moduko bet izan dot.

Ekaina haseran Pentekoste jaiak izan ziren Bergaran eta lankideegaz bazkaria egin genuen [Neuk Bergarako enpresa betendako eiten dot bihar, bainan pandemia hasi zenetik, telebiharra eiten dot, hau da etxetik aritzen nai biharrien. Printzipioz denbora eta diru asko aurrezten dot bainan egoera hunek neure bizimoduan eta harremanetan eragina izan dauela ezin dot ukatu], bazkari eguna eta hurrengo eguna egin neban bihar berton, lehen modun. Tarteka juaten nai bulegora, biharrak eskatute, baina egia da gero eta gitxiau gerturatzen naiela.

12 urte pasa diz berton egiten dotela bihar eta lankide guztiegaz konfidantza eta katxondeo pilo izan dot [apurtxu bet badakizue zelakoa naien…pues biharrien be bardin] bainan aitortu bihar dot azkan aldi huntan, atetik sartu eta bai sentitu nintzela apurtxu bet kohibida edo lotsatute edo moztute modun… azkan finenean urte bi pasa diz ez naiela beraiekaz egon  eta nabari neban.

Lehen, goizero biharrera iritsi eta aurreneko 10 minututxoak neure “gizonekaz” pasetan nebazen berbetan makinako kafe kaskarra hartzen genuen bitartean:  

-Egun on JoxeMari! Zelako guapo etorri zazen gaur! Gaurko buzoaren koloreak begiekaz eiten dotzu konjunto! [buzoa bati urdin kolorekoak diz eta JoxeMarik begi marroiak dekoz…]

+Ane! Abrigo hori barria da? Ez dotzut gogoan… Zelako elegantzia, señorita! [esan biharrik ez dau egunero de punta en blanko, super mona, modelito desbardinagaz agertzen nintzela]

-Inaxio! Zelan? Gaur disidira bezeri bet sometan jatzu…Goxo esnatu zaz, eh pillin?

Eta holan egunero alkarri mile txorrada botetan...Hoberenenak izaten ziren las de  loba/seme/bizilagun… soltero bet dekot zeurendako modukoa.  Gehienak 45 urtetatik gorakoak. Fabrikeko Tinder. 

[gogoan dot be bai AneKdotatxua non gaua ez neban etxean pasa ezusteko beten,  eta egun bi jarraian arropa bardinagaz agertu nintzela biharrera. Atetik sartu orduko, konturatu eta eguneko txisteen diana izan nintzen: “ y kies es él? En k lugar se enamoro de ti….” abesten pasa zabizen eguna]

Haseran apurtxu bet moztute baneuan be bazkarian, ya tragotxo batzuk hartunde barriro “kide” edo “parte” hasi nintzen sentitzen, “al dia” jarri zoztaben arin beten eta zenbat botatzen zabizen faltan neure “xarma”: hanka sartzeak, telefonoko dei subrealistak, neure istorietak, eta nola ez, eskaileretako jausiak!!!!! Egia  esan, super apreziata sentitu nintzen [momentu super ñoña moñas izan neban eta malkotxu batzuk bota nebazen emozionata!]

Gogoratu zoztaben meloien AneKdota eta zenbat barre egin neban entzuten. Ideia bet eiteko, behean dau tallerra eta metalezko eskailera estu batzuk daz gora bulegoetara joateko. Kristalera moduko bet dau insonorizata, eta atearen parean komuna, ondoren ezkerrera bilera gela, eta eskumara nagusiaren bulegoa eta pegata geure bulegoa  [Amaia ofizinako lankidea eta neu alkarregaz ginen]. Goian sekulako isiltasuna egoten da, eta bulegoetako ate biak zabalik badaz, dena entzuten da.  Geuk kalera emoten dauen leihoa dekogu.

Uda zen eta leihoa zabaldute, entzuten da: ” Ha llegado el melonero señora!!!! Su melonero de confianza, señora! Los mejores melones de Villaconejos, señora! Ha llegado a su municipio el señor de los melones, señora! “

– Amaia, ez dakit beroa den, edo neu faltan nauela, bainan neuri hau guztia oso berdea  iruditzen dozta [erdi bromatan, erdi serio]. Emoten dau una peli porno de serie B:  viene el señor de los melones [verdes], en una furgoneta, sólo para señoras, que se acercan y les palpa y les sobetea todos los melones y encima, para colmo, viene de Villaconejos, de villa  CO-NE-JOS!!!!. Esk es muy porno todo, k no? 

Eta bapatean entzuten diz super ozen nagusiaren algarak. Bainan super ozen eta algara pilo. Atake de risa totala. Eta neu gorri-gorri, tierra tragame!!!! Imaginatu egoera! Nagusiak zelako komentarioa entzun dauen!!!

Inork ez zozten ezebez esan, bainan hurrengo egunean, jangelan, guztiek ekarri zabizen meloia postreandako. 

Bergaratik bueltan, etxean iada, enpresan pasatako egun bi horietan pentsetan, konturatu nintzen zelan botatzen neban faltan neure IZANA hori: neure burua apaintzea, neure burua mona ikustea, txorradatxuak esateko espontanietatea, komentario pikanteak egiteko joera,  hasta ridikuloa egiteko gaitasuna!  Eta ez bakarrik biharrien, orokorrean bitzitzan be, lagunekaz edo ezagunekaz harremantzeko moduak aldatu dotaz, [me korto mucho mas eta edozein plan egiteko bi bider pentsetan dot, gauetan urteteko pereza, jende piloagaz egoteko agobioa… ] , hasta txiolandian aldatu dot jarrera be eta neure burua zentzuratu dot pilo.

#AneFer: izena, izana, ezina.

Erantzuidazu! mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kaixo!  Zelan?

Gaur sarrera desbardin bategaz natorkizue. Atzo, Donostian,  Zurriolako hondartzan 44 urteko estatu batuar bet hil zen uretan, alokatutako paddle surf tabla betegaz. Atzo uretan lagunekaz hunen inguruan egon ginen berbetan eta zuokaz elkarbanatu gure dotaz hainbat iritzi.

Hemen dekozue Berriako albiste laburra: Surflari bat hil da Donostiako Zurriola hondartzan | Gizartea | Berria

Hemen 4 gauza gure dotaz azpimarratzea:

1. Arraun taula edo paddle surf taula. Zuok jakiteko, taula hauek orokorrean ez diz olatuak harteko [noski, badaude batzuk horretarako dizenak bainan ez da surfeatzeko modalitate ohikoena eta normalean, taula hauek ohiko paddle surfekoak bainan txikitxuagoak diz, estuagoak eta noski, alokatzen dizenak bainan garestiagoak eta kalitate hobeagokoak], itsaso  bare dauenean gainean ibiltzeko diz, lakuetan eta be erabiltzen diz pilo, ez diz olatu artean ibiltzeko.
2. Atzoko itsasoa: albisteko argazkian ikusten da zelan zegoen atzo itsasoa. Neu ez nintzen Donostian egon, baina bai Sopen, eta hemen zegoen tamaina ikusita, ideia bet egin ahal dot zelan euan Donostian, eta benetan be itsasoa ez euan paddle betegaz sartzeko.
3. Tipoa atzerritarra  zen. Hau da, Zurriolako hondartzaren baldintzak ondo ezagutzea ia ezinezkoa zen berarendako:  zelan eta non apurtzen dauzen olatuak eta inportanteena: korrontea eta hunen eragina.
4. Alokatutako taula zen. Eta neurendako, gertatutakoaren gakoa hemen dau eta geure eztaibaida iturria. [eta zuon iritzia jakin gure dot eta horregatik planteatuko dotaz hainbat galdera]

Noski ez dakigu zer pasa den eta ez dakigu taula alokatu zotzan pertsonak zerbait esan zotzan edo ez, baina dakiguna da, denda horretatik paddle surf betegaz urten zela.

Taulak alokatzen bihar eiten dauen pertsona betek surfaz edo olatuetaz jakin bihar dau?  Estanku beten bihar eiten dauen pertsona erretzailea izan bihar da? Holan ikusite, erantzuna ezetz biharko luke.

Langileak olatuetaz badaki, ez al da bere ardura esatea: barkatu, bainan gaur oso itsaso zakarra dau, olatu handiak dauz eta ez dago paddle betegaz sartzeko moduan beraz ezin dotzut alokatu [izan ahal zen Kontxan sartzeko bareago egongo zela, bainan arraroa  eiten dozta burutik pasatzea be Kontxara juatea…Zurriolatik Kontxara katxarro handi horreaz juatea oso oso konplikatua da]

Estanku beteko langilearen ardura al da tabakoa saltzen dauen bakotzari esatea: barkatu, bainan tabakoak hiltzen du [edo ez dotzut salduko esatea].

Duela urte pilo, antzerako egoera bet pasa zozten Kanarietan. 14-15 urteko neskato bet eta 60 urte inguruko emakumea [ez dakit ama-alabak edo amuma biloba ziren], Alemaniarrak. Surfisten hondartza bet, sokorrista barik, normalean bati bandera gorria izango lukeen hondartza, oso itsaso zabalekoa [espuesta], korronte pilogaz, eta nahiz eta surfista aditua izan, ezagutu barik, kontu handiz ibili biharreko hondartza bet. Herrian dauen hondartzan bakarra.

Alokatzen dabez kortxo bi, aleta barik [body bordean taula bezain garrantzitsuak diz aletak]. Hondartzan jende gitxi, eta ikusten dogu zelan neskatua urteten den ia arnas barik, super neke, nigarrez eta barruan jarraitzen dauen emakumeandako laguntza eske. Korronteak arrastrata badoia itsaso barrura, olatu pilogaz jarraian, kortxoari agarreta, muñeko bet modun, itsasoaren eskuetan 500 dollar payday loan .

Emerlanera deitu [hango 112] eta guardia zibila bidaliko zabizela [30 bet kilometrotara dauen herri betetik hara] noski, emakumeak ez zabien aguantako denbora hori ni por el forro. Badoia surfista bet tablagaz barrure eta neu atzetik taulagaz be. Ateratzen dogu uretatik. Handik 20 minuture agertzen da Guardia Zibilia. 50-60 urteko gizon tripahandi bi [zalantza dekot igeri eiten be jakingo ote zabizen].

15 euro puta balio zabien kortxoa alokatzea. 30 euro. Negozioa, negozioa da, baina 30 euro putek merezi dabez pertsona biren bizitza arriskuan jartzea? Neskatoa beno, puede kolar [halan ta be, ez dau munduan Body Borderrik nahiz eta hasi barria izan, urtetan aleta barik sartuko dena] bainan emakumea argi zeuan ez zaukiela gaitasun fisikorik kortxo betegaz holango hondartzan beten uretan sartzeko. Legala da alokatzea? Seguru. Etikoa? neurendako ez. 

Eta zuok, zer uste dozue?

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kaixo!!!

Zelan?

Duela egun batzuk amaitu dot “ Soy Georgina” dokumentala ikusteaz, eta badakizue holango programak gustetan doztabela [salseoa, besteen bizimodua, guztiz arrotzak dizen ohiturak ikustea…]  eta zuokaz partekatzea gure neban. Hona hemen neure inpresio eta iritzi xume eta pertsonala.

NOR DA GEORGINA?

Egia esateko, banekien nor zen bainan ez neban beren bizitzaten barri larregirik, eta dokuan ikusi eta jakindakoagaz,  sarean be apurtxu bet gehiau inbestigatzeko irrika izan dot, halan ta be holan orokorrean, Cristiano Ronaldo futbolariaren neska laguna modun ezaguna dela esango neban [eta enai neu oso aldekoa emakumeak definitzeaz beren bikoteen harremanagattik].

Fisikoki be, nahiz eta saioa ikusi, dekon estilo prototipoagattik, kalean ikusi eta ez neban jakingo bera dela. Apurtxu bet Kim Kardasianen  beste “fotokopia” bet modun da: oso guapa, morenaza, kurbak primeran jarrite, arropa ajustatu zale, apurtxu bet txoni agian…bainan mila neska dauz itxura eta estilo bardinekoak, eta ezin dotaz berezi…

Izen horregaz pentsetan neban italiarra, brazildarra edo Portugalekoa zela, bainan berbetan entzuten hasi eta español azentoak harritu zozten pilo. Ez neban sekulan be imaginatuko!!!!!.  Argentinan jaioa da,  aita argentinarra eta ama española, eta ia bizitza osoa Jakan emon dau.

Jatorri umilekoa, etxean diru larregirik ez eta oso gazte biharrien hasi eta bizitza bilatzen jakin dau.  Haseran oker ez banau Lleidako herri beteko hotelien biharrien. Ondoren Madridera juan zen Maximo Duttin dependienta modun biharrera eta kamarera [poniendo copas berak esaten dauen modun, beraz, gauetako garitoren beten]. Inglaterran uda beten umeak zaintzen be ibilia.

Urteegaz Guccin [hemen ezagutzen dau Cristiano] eta Pradan dependienta. Azkan denda hauetan pentsetan dot Inditexen bainan gehiau kobratuko zabiela. [esaldi maravilloso bet botetan dau: He pasado de vender bolsos de firma a coleccionarlos]

2016an hasten da Cristianogaz urteten eta 2017an fitxetan dau modelo agentzia betegaz eta sare sozialetan petatzen hasten da, mundu mailako influencerra bihurtuz. ” Estoy encantada de ser la mujer de Cristiano, pero lo que tengo en el banco lo he trabajado yo” eta egia izango da, bainan jakin gureko neban erlaziño hori barik, bizi estilo bardina izango ote zabien, follower kopuru bardina, biharrerako aukera bardinak eta azkan finean, bankuan diru kopuru bardina izango lukeen.

Flipatu dot beste datu betegaz: iada alkarregaz zebiltzala bikote modun, Cristianok ume bi izan zabizen por gestacion subrogada bikotearen lehen umea jaio bainan 5 hile arinau [orain Georgina haurdun dau  beste ume birena]. Gestacion subrogadarena edozein kasuten ez dekot oso argi, bainan zeure bikoteagaz ume biologikoak izan bihar badozuz zertarako kontratatzen dozuz???? [gaia konplikatua da eta bakotzak eiten dau gure dauena, bainan neuri apurtxu bet  konfirmetan dozta hori de k los nuevos ricos, daukiela dirua eta demostratu biharra daukiela edozer gauza erosi ahal dabizela, umeak barne]

DOKUMENTALA- EZ FIKZIÑO SERIEA-REALLITY

Holan ikusi dot definitute saioa hainbat lekutan, bainan oso oso realista ez dozta iruditu. Preparatute ikusten da guztia eta faltsoa [neure iritzia da, eh!] oso sentsaziño arraroa izan dot. Neskatu hunek 2016a bainan arinau holan eiten zauen berba rusbank.net? [neuk be pijo antzera eiten dot berba, bainan de serie datorkit urte bigaz ya holan eiten neban berba] holan gestikuletan eban? Kamara barik holan konportatzen da? Dena aktuaziño bet modun dela iruditu dozta, antzerkia.

Halan ta be, oso gustora eta engantxatute ikusi dot, beren bizitza eta neurea mundu bi paralelo eta desbardin izanik, dirutza extremo hurrek erakarri dozta, jakinmina modun pasta pilo dekon jendea zelan bizi den ikustea : aurkezpen publiko beterako modelitoak aukeretan, [Flipatu dozta. Agian geure estiloak ez dabiz bet eiten, bainan rollo hori de super soinekoak, makillaje eta orrazkera perfektoak… menkanta!!!!! ] edo zelakoak dizen mansiño horiek, edo oporrak zelan aukeratzen eta antolatzen dabizen…

Azkan finean euren bizitza neureakaz konperatzeko joera izan dot saio osoan, denbora guztian izan dot buruen: neuk dirutza hori izango baneban, holan biziko nintzateke? Holan gastatuko neban? Holango gauzak eta holan erosiko neban?  Espero ezetz Ane! 

Mometu beten esaten dau holango “no me gusta mucho derrochar. No me gasto mucho en ropa, prefiero comprar poco pero bueno” bainan doku osoa da dirua gastatzea: dendak, arropa, yatea, bidaiak, etxerako altzariak, opariak, bitxiak, oporrak…

Kapitulo beten sartzen da firmako denda beten hartzen dauz gauza pilo eta oparitzen dotzabe. Beste kapitulo beten sartzen da Cristianon semeandako oparia erostera eta hasten da pertxeroak pasetan eta ia ikusi barik: ponme este, y este, y este otro…esto me enkanta, ponmelo tambien. Arropa eskuetan hartu barik, ondo ikusi barik, probatu barik…

Gauza betek bai emon dozta inbidia pilo, [beno, bi: etxeko barneko piszina be neure ametsetako bet da ] eta ikusi nebanean bai pentsa neban diru pilo izango baneban egingo nukeela gustora: Parke de atracciones geurendako bakarrik zabaltzea. Buahhhh!!! Hori iruditu zozten lo max de lo max!!!!

Gainontzekoan, mila bider gura dot neure bizia. Duda barik. Bizkarzainegaz ibili biharra, paparazziak eta kamarak atzetik, ezin lasai egin gure dozune, ezezagunak “atenditu” biharra, intimitatea edukitzeko zailtasunak, eta dekozen lagunak, las queridas deitzen dotza berak: bere ahizpa (familia dela), Gioren agentea eta umeegaz laguntzen dotzan neska (hauek soldapean…) eta garai beten beragaz Masimo Dutin bihar ein zabien mutiko bet [printzipioz, laguna konsideratu ahal den bakarrenetakoa, zeren ez da familia eta ez dau soldatapean, bainan super interesau itxura hartu notzan]. Oso faltsuak. Diruak mugitzen dauzen lagunak. Oso tristea iruditu zozten.  

Laburbilduz, ikusteko arina da, amenoa, dibertigarria [amaierako toma faltsuegaz barre pilo ein dot] eta guay dau pertsona hauek bizi dabizen [edo erakutsi gure dabizen] lujozko bizitza ikustea,  geure bizitza “normala” izatearen lujoaz jabetzeko.

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Twitter:@ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Kuku!

Urte barri on denori! Zelan hasi dozue urtea? 2022 zoragarria opa dotzuet…bainan badakizue, bizitzak gauza onak eta gatxak dekoz, beraz, urte huntan be horiekaz bizi bihar gaz.

Eta gaurkoan nolakotasunen inguruan egingotzuet berba [portzierto, zelako berba potolo dekon sarrera hunen izenburuak, eh!!!!! Obiamente, ez dot neuk atara…Ehuyarrek emon dozta…]

Inor ez da perfektua, eta maiz, inperfekziño horietan dau geure xarma, geure nortasuna, eta guztiok dekogu holango oreka bet: gauza batzuetan ez gaz trebeak izango baina beste batzuetan bai, eta ez da ezebez pasetan.

Neu laburra nai. Guztiok ezin gaz inteligentzia eta jakinduria manantiala izan, eta  neu pues ez dekodaz argi asko  [neu luces de posicionen gelditu nintzen…]. Koefiziente intelektual normala 100 badan, pues neu 70-80an bueltan nau, eta ez da ezebez pasetan! Beste dohain batzuk dekodaz: sorkuntzandako gaitasuna dekot, inprobisaziñorako, sozializatzeko, urtenbideak topetako [persona resolutiva] eta super rollo ona eta konfidantza trasmititzen dauen irri zoragarria dekot. Bati pentsatu dot hobe dela listo izatera ez iristea, k pasarse de listo.

Trivialen, Egunean Behin, edo orain twiterren ikusten dotazen Berbaxerka eta Wordlen jolasteko pues ez dot balio. Bainan adibidez, Tabu, Pictionary [eta hori marrazten dotela como el kulo], mimika eiten eta asmatzen, eta holangoetan nai la puta ama.

Miopea nai, bainan belarria superfina dekot, eskuegaz super traketsa nai baina oinekaz abila nai. Marraztea [neure 5 urteko lobatxuak neuk bainan hobeto marrazten dau!!], jostea, eskulanak, orraztea, makillatzea [hau urte pilotako praktikagaz dominatu dot], zerbait konpontzea, etxean txapuza txikitxuak eitea, sukaldatzea bera… pues ez da neure punto fuertea bainan ahalegintzen nai… Oinekaz ordea, pues hobeagoa nai: surfa, dantza, koreografiak, skatea, patinatzea, korri eitea…pues ondo emoten dozta. [eta hori dakizuen modun, pilo jausten naiela, bainan neuk uste dot hori oreka arazoa dela, izan be nai mas manosa k patosa]

Esango nuke gidari ona naiela. Kilometro pilo egin dotaz [gehieneak A8ko junglan] eta nahiz eta batzuten apurtxu bet fiti ibiltzen naien, suabe eta goxo gidatzen dot, bolanzazo eta frenazo brusko barik, lasai, hasarratu barik, bainan kotxeko zenbait gauzetan enai bapez abila [bainan hori autoeskolari botakotzat errua, jejejejejejeje]: adibidez, aparkatzen inutila nai. Kotxe biren artean, beno,….ezkerrera ondo moldatzen nai, eskumara apurtxu bet gehiau kostetan dozta baina pasable…Baterian ordea, lo puto peor [bai, neu nai horietakoa plaza bi bihar dabizenak aparketako, eta ez dot eiten por guay eta egoistagattik, baizik eta hori delako egin ahal izan doten bakarra. Perdonarme la vida!!!!] eta ya baterian eta ipurdiz... inposible: jo dotaz alboko kotxeak hasi bainan arinau!!! Eta zer gure dozue esatea, neuri autoeskolan INOIZ ez zidaten erakutsi ezta be agindu, baterian aparketako.

Gasolina botatzen be ez dakit. Orain ez dakit, baina neure garaian autoeskolan ez zotzuen eruaten gasolina botatzen erakustera, beraz ez dot ikasi mangeratxua hartu eta botetan eta gainera baldurra emoten dozta. Panikoa. Gauzak dizen, modun, gasolina webbanki.ru da eta neu AneFer nai, asik aukera pilo daz denak su hartzeko eta eztanda egiteko!,  asik ahal doten neurrian gasolina botetako langilea dauen gasolindegietara juaten nai. Bidai luzeetan eta derrigorrez izan bihar badau autoservice horietakoa, normalean neugaz doian lagunen betek badaki, eta bakarrik banau, pues nonori eskatzen dotzat laguntza [ahal badan emakumea, ostantzean la miradita de mujer al volante…]

Eta gero kotxearen mantenua eta mekanika kontuak ya ni comertar: gurpilen marrazkiaren maila, olioa, motorraren kontuak,  linpiak aldatzea, kotxeak dekozen 1.000 botoitxuetatik 10 dakit zer dizen….[ tipiko ITVan…Antinieblas trasero, delantero….hasten denean.. bati nau galdute: Non dau hori???????]

Geure dohainak be batzutan Mr Hyde bihurtzen diz. Geuri umetan amatxuk sekulako kaka emoten zozkun bestearekiko errespetuaz: inoiz ez egiteko geuri egitea gustoko ez zozkuna, zerbait egin edo esan aurretik pentsatzea besteari min egin ahal dotzan, besteenganako aurreiritziak ezin dizela eduki, pertsona guztiek dizela “onak” kontrakoa adierazi bitartean eta horrela bazen bestearen lekuan jarri eta ulertu zegattik jokatzen zabien holan, hobe dela bati irri bet eskaintzea aurpegi gatx bet baino [irri betek beste irri bet ekartzen dau bueltan normalean, eta aurpegi gatx betek beste aurpegi gatx bet]

Guzti horrek neugan enpatiaren dohaina sortu zabien, eta hurregaz, pertsonan guztiengan (kon)fidatzeko gaitasuna, pertsonengan sinestea, konfrontazioak ekiditzea, txarto ez pentsatzea, bestea ulertzen ahalegintzea, eta neure izaeran pilo gustetan doztan kualitatea da…  Baina zer pasetan da nonok fallatzen dotzuenean eta min emoten dotzuenean? Pues DRAMA!!!! Super drama!!!! eta enpatia hori eta (kon)fidatzeko gaitasuna, hasta luego Maricarmen beten bihurtzen dizela, erdiko termino barik. Finito. Kruz y raya. Agur!

Eta zeu? Zeintzuk diz zeure abileziak? Zertan zaz traketsa?

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Twitter: @ninaizane

Kuku!

Zelan?

Hemen barriro AneFer beren txorradatxuak idazten. Aurrekoan, duela urte askotako batallita batzuegaz gogoratu, eta badakit, neure pasadizoegaz barre eiten dozuela,  pues hemen doia horietako bet.

Nonoiz aipatu izan dotaz, baina jakin dezazuen neba bi nagusiagoak dekodazela. Zaharrenagaz, 8 urte eruaten nai, eta erdikoagaz  5 urte, beraz, etxeko umetxua izan nai.

Barrika herri txikitxua izanda, ez euazen ume asko eta haurtzaroan, neure neba biak alkarregaz beren lagunekaz asko ibiltzen ziren, eta noski, neu beraiekaz ibili gure neban. [bakotzak ikastolan geure kuadrillatxua genuen, gehienak Sopekoak, orduan egunerokoan, Barrikan jolasten ibiltzeko, pues adin desbardinetako umeak elkartzen ziren/ginen]

Eta oso tipikoa izaten zen etxean ginela nebek, amatxuri esatea adibidez:

-Ama, juan ahal gaz lagunekaz bizikletan Plentziara?

Eta atzetik AneFer: Amaaaaaaaaaa!!!!!!  Neuk be gure dot juan….eta Amaiak be bai!!!!

Eta noski, amatxuk baimena emoten zotzaben baldin eta geu biok be beraiekaz juaten baginen.

[zenbat bider entzun izan bihar izan doten nebei, haurtzaroa izorratu notzabela. Egun puta osoa ume biegaz (Amaia ta neu) karga bihar, eta gainera zaindu! Izan be, guztiok dakigun nonor, bati jausten zen edo hartzen zabiela min ez dakit zerregaz… eta arrastia izorratzeaz aparte, etxera iritsi eta amatxuren bronka jaso bihar izaten zabizen! Gehien bet zaharrenak, gainera 3rotan bati izan da formalena eta responsableena, eta bronka guztiak jan dauz kottauak!!!!  ]

Ez dot oso ondo gogoan, bainan 7-8 urte izango nebazen. Gaua zen eta uda izango zen, zeren kalean ginen [ez dakit oporretan edo asteburua zen] eta baldurrezko istorioak kontatzen zebiltzan, neure neben lagun bi, nebak, Amaia eta neu.

Haseran zonbiak eta ez dakit zein mutante eta ez dakit zein istorio, eta Amaia ta neu lasai lasai, akojona barik, super gustora beraien kontuak adi-adi entzuten [Neuk uste dot zonbiak eta mutanteak zer ziren be ez genuela jakin. Umetan gainera nagusiei holango admiraziñoa edo dekozu eta pilo gustetan zozkun beraiegaz egon eta beraien gauzak entzun eta egin…] eta bapatean neben lagun betek galdetzen dozku Amaia eta neuri:

– Zuok ez dozue izango etxean panpin txinatar edo Japonesarik ezta? Zeren ostantzean hurrengo istorioa ezin dot konta mirziamov.ru, maldiziño bet dauelako!

[eta ya esta. La kagamos. Zeren neuk bai neban Barrigitas txinatar bet, bainan noski, istorioa entzun gure neban, eta badakizu arriskuak emoten dauen morbillo-irrika hori…eta ez dozu ume moko bet modun gelditu gure….eta….] EZETZ esan notzan, ta Amaiak be ezetz.

Eta konta zozkun istorioa. Ez dot oso ondo gogoan zelan zen istorioa: panpin hiltzailea zen duda barik, bainan maldiziñoa bai gogoratzen dot: Panpin txinatarra badozu eta istorioa entzuten bazenuen, panpinak hilko zotzun eta zeu hil ondoren familia osoa banan-banan hilko zeban. [toma ya!!!!]

Etxera juan, gelan sartu, eta zer ikusi neban aurreneko gauza: neure Barrigitas txinatarra. [eta popitos egin neban gainean]. Benga Ane, lasai, istorio bet da. Panpin bet da. Ez da egia. Ezin dotzu ezebez egin.

Ohean sartu eta akojonata ezin lorik egin. Argia piztu eta han ikusten neban panpina neuri zuzenean begire. [Zelako baldurra!!!!!!]. Argia barriro amatatu, izara azpian sartu, akojone, barriro argia piztu eta panpina barriro neuri zuzenean begire. [badakizue panpinak, aldizkarietako iragarkietako pertsonak modun, begirada berezia daukie eta bati dauz zeuri begire] 

Holan ordu pare bet pasa ondoren, ohetik altsatzeko adorea izan neban, panpina hartu eta armairuan sartu neban, arropa multzo beten azpi-azpian [hortik ezingo dau atera, eta ezingo dozta akatu. Panpin hiltzaile betek zelan izango dau ba gaitaitsun hori? Keba! Superlogikoa!!.] Ohean sartu eta halango beten lo hartuko neban.

Eguna normal pasa zen, ia ahaztunde edo izango neban eta ohera juateko momentua iritsi zen. Argia piztu, gelan sartu eta TATXANNNNNNN Panpin txinatarra barriro beren lekuan euan neuri begire [popitos egin neban barriro]. Neure 7-8 urteko logikak ezin zabien pentsa, amak arropak jasotzen edo topako zabiela armairuan eta beren lekuan itxi zabiela. Ez, neure 7-8 urteko buruak pentsatu zabien: neu akatzera itzuli da. [imaginatu zelako baldurra!!!! Panpina beran bakarrik urten dau armairutik, bere lekuan ipini da eta neu HILTZERA dator!!!!!] Gau osoa pasa neban esna, lo egin barik, akojonata, argia piztute berari begire ea mugitzen zen neu hiltzeko!!!!

Argitu zabien egunak eta gauean mila buelta emon ondoren, erabaki neban hoberena zela panpina etxetik ateratzea. Eta zein da etxetik ateratzeko modurik erakingokorrena? Pues sukaldean dauen basurara botatzea [zertarako bota kaleko zakarontzi beten???]

Noski, amatxuk topako zabien, flipatuko eban, eta barriro beren lekuan itxi zabien. Hirugarren gaua iritsi, atea zabaldu eta panpin madarikatua bere lekuan [egun hurtan ya super popitos egin neban gainean]. Atea zerratu eta zuzenean neba zaharrenaren gelara juan nintzen. Zeugaz egin ahal dot lo??? [ez notzan esan zergattik neban baldurra, edo baldurra nebalako egin gure nebala lo beragaz. Isilpean gorde neban maldiziñoa nebala gelan!]

Hurrengo egunean ya ezin neban gehiau, nonogaz komenta bihar nebala eta Amaiari esan notzan. Amaiak be pentsetan zeban “Vas a morir, VAIS A MORIR TODOS!!!!!”

Ikusite panpina etxetik ateratzeak ez zabiela funtziona, Amaiak gomentatu zozten hoberena zela txinatar ukitua kentzea [ez bazabien txinatarra emoten, maldiziñoak ez zabien funtzionako, izan be iada ez neban panpin txinatarra izango eta ondorioz ya ez zozkuen akatuko] eta eguna hurtan emon genuen: aurrenekoz arropak aldatu, bigarrenez begi atxinatuak kendu. Rotu baltzagaz borobil handiak egin genizkion gainetik [orduan bai emoten zabiela baldurra!!!! jajajajajajaja],ulea ebai genion super labur, gehien bet flekilloa ebai genion a tope, eta rubia bihurtu gure genuen [nonok ikusi al dau txinatar rubiorik? Pues hori, rubia izatea ezinbestekoa zen!!!!] bainan oso konplikatua izan zen fase hori. Pintura eta rotu horiek ule baltz hurren gainean ez zabizen pintetan…uleak baltz-baltza izaten jarraiten zabien, asik azkanean tipex hartu eta tipexagaz margotu genion ulea. Ez zen rubia izango bainan iada ez zen morena. [itxi genuen panpina hecha un kristo. Emoten zabien budu edo egin genuela beragaz.]

Ondoren ez genekigun zer egin panpinagaz. Neuk ez neban gure hori gelan izan, jardinean lurpetatzea pentsatu genuen, bainan amak ikusiko zozkun, komunetik botatzen ahalegindu ginen bainan oso handia ezbazen be, ez zabien tragetan [ez dakit zelan ez zen trabatu eta ez genuen komuna ataska!], eta azkanean trasteroan kaxa zaharren artean gordetzea erabaki genuen.

Apurtxu bet lasaiau gelditu baginen be, badazpadan gau hori Amaian etxean pasatzea izango zela hoberena eta amatxuri baimena eskatu eta beren etxean gelditu nintzen lotan. Eta akojonada bi alkarregaz , eta pentsamendu super arrazionalegaz….bapatean pentsa neban: eta neu enauela aprobetxetan badau eta familia osoa hiltzen badau gaur gauean? Amaiak ez zozten arrazoia kendu. Barriro gau osoa lo ein barik.

Super arin esnatu eta goizean goiz  a toda letxe itzuli nintzen etxera. Tinbrea jo, eta inok ez zabien atea zabaltzen [super goiz zen eta ondiño altsa barik edo egongo ziren bainan neuk momentu hurtan pentsa neban: ya esta! Hilda dauz denak] bapatean, atea zabaltzen da eta aita. Uste dot ez dotela inoiz be hain fuerte besarkatu.

-Zer pasetan da?

+Ezebez aita, maite dotzutela piloooooo!!! [a todo esto neuk jarraitzen neban callada como una puta, pasetan zoztena konta barik]

Egun batzuk pasa ziren, ez zen ezebez pasa, eta lasaitu nintzen. Ez zozkun hil, iada ez zen txinatarra eta ez zen barriro neure gelan agertu, beraz, geure trikumailuak funtzionatu eban eta madiziñoa apurtu genuen.

Aste batzuk pasata, agian hilabeteak be…denboratxu betera, gogoan dot nebegaz neuala kartetan jolasten eta ama agertu zela neure super panpina eskuan zabiela eta hasarre galdetu zozten: Zer egin dotzazu panpinari??????? 

[Oooooooo, ooooooooo…Ane la has kagau!!!!…..] eta expliketan hasi nintzen istoria guztia: esk Ikerrek kontatu zozkun istorio bet,  panpin txinatarra bazenuen hilko zozkuelan, maldiziñoa, eta neuk baneban eta entzun neban eta bota neban ez akatzeko, baina barriro agertu zen, eta ….bla bla bla bla…. Ondiño ikusten dotaz beren begiak zabal-zabalik neu entzuten enplan k me esta contando esta niña??????? eta zelan begiratzen zotzan nebei kon kara de vostotros dos no sois normales....[nebek ondiokan bronka hori gogoan dabez, imagina zelakoa izan zen!!!!!]

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Twitter: @ninaizane

Egun on!!!!

Zelan zauzie?

Gaur enai larregi luzatuko, bainan gauzatxu bet komentatu gure notzuen.

Azkan egunetan, asteetan, twiterren Joseba Tapiaren disko barriaren harira, promoziño kanpaña ZORAGARRIA ein dabez, @hirudamatxo produktoraren eskutik, Joseba Tapia, Daddy Tapia bihurtuz eta Chill Mafiako gazte traperoegaz kolaboraziñoan modun [ Hiru Damatxo zein @tapiajoseba-ren twiterrean ikusi ahal dozuez bideo guztiak].

Barre pilo ein dot kanpaina hunegaz. PILO gustatu dozta! Super originala, modernoa eta “iraultzailea” edo, iruditu dozta. Joseba Tapiaren ohiko irudi orokorrarri erraraparatute, klasiko-serioa [adin beteko gizon serioa, ibilbide profesional luzekoa], eta apurtxu bet folkloriko klasiko tipiko zaharruno [ez doia gatxera, ez dot peyoratibo modun esan gure bainan apurtxu bet rollo triki klasikoa (ez dela Huntza modun edo apurtxu bet atzera eginde Etzakit edo Alaitz eta Maider modun)], eta kanpaina hunegaz neuk behintzat, Tapiaren irudi gazteago, umoretsuago, enrollatuagoa eta ausarta ikusi dogu, eta pilo poztu dozta.

Izan be, neu super erromeri berbenero triki zalean nai. Txosnak euazen garai hurtan, pilo gustetan zozkuen udako parrandetan triki doinuez dantzatzea: “Bexamela eta pastela”, “Porrupatata eta akordeoia nik jotzen dot”, “Izar iheskorra”, “Txanpon baten truke”, “Sarritan galdetzen diot neure buruari…”, “Ey!!! hementxe gatitun”, “Kupela, kupela, sagardoen hotela”… eta kanpaina hunen ondotik, uda huntarako Tapiaren TEMAZO barria izango genuela dudarik ez neban.

Bainan derrepente atzo ikusten dot disko barriaren aurkezpenaren argazki hau:

Gizon klasiko heldu bi, atzean liburutegi-artxibo zaharra daukiela atzean [naftalina eta rancio usaina sentitu ahal dot argazkia bakarrik ikusite, izan ahal zela beste toki neutro bet, hain klasiko zaharruno izan barik], trajeagaz, serio….eta noski, ez dot entzun disko osoa [eta agian badoia abesti triki-traperoa edo Chill Mafiagaz abesti kolaborazioñoa eta neure berbak tragatu biharko dotaz], bainan bai aurkezpen abestia, eta zer gure dozue esatea? Pues beno, abestia ondo dau baina batiko Joseba Tapia da, beste barik.

AHT – YouTube

Eta zer gure dozue esatea? Pues sekulako hype nebala, sekulako hype sortu dabizela promo kanpainagaz bainan, atzo super bajoia emon zozten eta defrautatute sentitu nintzen. Izan da apurtxu bet Aliexpressen eskatu eta etxera iristen zaizun hori moduan:

Eta justo, duela egun bi edo, lagun betek bota zozten Leticia Sabaterren bideo barria: Mi Vida es Mia: LETICIA SABATER – Mi vida es mía (LA MARI). (Video Oficial) – YouTube

Eta komentatu genuen, Daddy Tapiaz maitemindute geuazela eta zelako puntazoa izango zen, Daddy Tapia feat Leticia bet,  Sabater euskaraz abesten eta triki doinuegaz dantzatzen. Apurtzailea, izugarria, umoretsua, ausarta, hori bai izango zela fusiñoa. Bainan argi dau marketin, promoziño kanpainak gauza bet dizela, eta bestea, errealitatea.

Kuku!

Aspaldikoz!!!! Zelan zauzie?

Ez dakit gaur amaituko doten sarrera hau bainan behintzat, hasi nai idazten eta holan egunen beten amaituko dot! [arrasti euritsu huntan sofa eta patata zorroa tentagarri izan arren, ordenagailua piztu eta probetxuzko zerbait egitea pentsatu dot, hori bai, birratxua eta patatak bidelagun!]

Udazkena iritsi da, lurrean hostoak eta euria. Emaitza: astelehenean gurasoenetik etxerako bidean, justo beren etxe aurrean irrist egin eta #AneFer lurrera ipurdikoz hankak goian eta zabalik! A toda letxe altsa, ingurure begiratu, eta bizilaguna leihoan deskojonetan. Irritxua bota eta martxako txapelduna izango banintz modun handik ihes egin neban [noski, frakak busti nebazen eta emoten zabien txisa egin nebala gainean…normalean bidean ez badot inor bez topetan, astelehenean jende pilogaz topatu nintzen! BZO!!!!!!].

Milloika bider publikoki jausi banai be, ridikulo-lotsa sentsaziño hori izaten dot bati. Eta hurren inguruan idaztea pentsa dot. 

Zelan askotan ridikulo momentu hori be geure buruan dauen. Nori ez dako pasa denda beten zauzela, zerbait hartzen hasten zaz eta bapetean estanteria erdia jausi jatzu? Edo arropa dendako pertxeroan hasi kamiseta bet hartzen eta pertxa engantzatzen da eta hor zauz tireka eta botetan dozuz gure barik  beste 3 prenda? Eta hor zauz jendeari bizkarra emonda bainan, dekozu sentsaziñoa denda osoa dauela zeuri begire, zeure patosidadea aztertzen, bertoko langileak, beste bezeroak, si hasta emoten dau biltegiko langilea be igo dela dendara egin dozun destrozoa ikusteko? eta agian buelta emoten dozu, lotsa-lotsa einde ta ez dau inor bez zeuri begire, agian ez dau inork be ikusi, eta ikusi badau be ez dotza garrantziarik emon, edo ez behintzat, sentitzen ari zazen ridikuloaren neurrian.

Elhuyarren begiratu dot zelan den ridiculo berba euskaraz: barregarri, irrigarri, irrigai, irringarri eta irri-egingarri. Kuriosoa; divertido, gracioso, k hace reir... diz, hau da, ridikuloa eta txisteak gauzak bardinak badiz modun. Egoera ridikulo betek sortzen dauen erredakziñoari eiten dotza referentzia. Eta egia da, behin ridikulo momentu hori pasata, neuk behintzat, lagunekaz edo etxekoegaz [inkluso zuokaz. Mila gauza ridikulo konta dotzuet lerro hauetan] komentaten dot deskojonetan zerbait graziosoa modun, alkarregaz barre eiteko, txiste beten modun.

Eta txisteagaz, gogoratu nai 20 urtetxo besterik ez nebazenean, zelan biharrien praktikatan hasi barria, bezero garrantzitsu beten bisita espero zela: aste osoan lankideak eta nagusiak bilera hori prestetan,  bezeroa gora eta behera, eta dokumentu hau, eta txosten hura eta aurkezpena grafiko hauekaz, eta mahaia holan kokatuko dogu, eta gosaria enkargatuko dogu ez dakit nondik… Dena perfektoa izan bihar zeban. [ondiño ez zekiten perfekzioaren antonimoa zabizela praktiketan infiltratute, bilera garrantzitsu perfektua pikutara bidaliko zabien praktiketako neskatoa].

Gogoan dot, bezeroaren bisitaren bezperan, biharretik bueltan Artean gelditu eta Stradivariusen amerikana baltza erosi nebala, bekaria itxuraz haratago, profesional planta izan guran edo. [Spoiler: aunk la mona se vista de seda….]

Iristen da eguna. Eta prestatzen nai al detalle total look working girl profesional : fraka baltzak, amerikana barria, kamiseta basiko zuri inpekaplea, ulea jasota, makillake sutila, takoi sutilak,  lentillak jantzi ordez gafa-pasta intelektual profesional betaurrekoak jantzi, eta aitari eskatzen dotzat biharrerako erabiltzen dauen larruzko porta-dokumentos poltsa-maletina. [ideiarik ez daukien bekaria izango nai, bainan atrezzoak behintzat fallatu ez dezala].

Iristen nai biharrera eta nagusiak azaltzen dozku  zelan juango da. Bilera  gelan sartu eta kafe termoak, katiluak, plateratxuak, gosaria [tartean natazko bonbak], dokumentuen karpetak, proiektorea… Dena prest. [eta zelako nerbioak guztiok]

Ofizinako lankidea, komertziala eta neu bilera gelan jesarrite itxarongo genuen. Nagusiak atean jasoko zeban bezeroa eta bilera gelara eruan.

–Ane, sartundakoan, altsa, eskua emon firme indarragaz, ez blandenge, bainan pasa barik. “Hola buenos días Sr Garcia. Soy Ane, un placer” esan eta jesarri.- Esaten dozta nagusiak [el ver, oir y callar begiradagaz esan zozten, beraz  egitekoa ez zen zaila, ezta?]

Pues sartzen da bezeroa eta altsatzen nai sekulako enfasisagaz, dezisiñoagaz eta indarragaz [altsatzerakoan hurrenbesteko dezisiñoagaz, k bultzatzen dot aulkia metro bi atzera] agurtzen dot super ondo eta super profesional, jesartzen hasten nai besoak mahaian apoyatute bainan aulkia ez dau neure ipurdi parean. Asik lurrera noia. Besoegaz agarra guran akto reflejo, mahaian topetan doten guztia doia neugaz betera: kafea, dokumentuak, gosaria, …. DENA. 

Klin klan klun eta pin pan pun guztiaren ostean isilunea. Everesteko puntan be ez dozu isilune hori aurkituko. Eskuagaz espatxurratu dot natazko bonba bet. Neu, mahaia, proiektorea, dokumentuak, dena dau kafez eta nataz betea [bonba betek zenbat nata deko? Zin dagizuet, espatxurratu neban horrek tonelada bet zaukiela. Eta zegattik deitzen dako bonba? Barrukoaren onda expansivaren irismenagattik ], neure amerikana baltz profesional barria nata zaukien alde guztietan. Kamiseta zuri inpolutoa kafez betea, eta neu gorri-gorri einde….TIERRA TRAGAME, PERO YA!

– Ane, tranquila, aseate un poco y vuelves. Mientras recogemos un poco esto- Esaten dozta nagusiak

[Buahhhhh!!!!! k liada. Ane, joder!!! Zelako liada!!! Bufffff bezeroa juten danean nagusiak esango dozta astelehenean ez itzultzeko. Joder! Beno, Ane, gatxagoa izan ahal zen. Bezeroari bota ahal zotzazun guztia…behintzat etorri dauen modun dau!]

Komunean egon nintzen 20 min edo gehiau. Nigarrez, sekulako bajoiagaz, sekulako disgustoagaz eta gorri-gorri. Batiko modun, gorritzen naienean, belarriek bizi propioa hartzen dabez. Horiek bai ipintzen dizela bero eta gorri. Askatu neban ulea, esperantzagaz uleak tapako zabizela belarri gorriak, bainan ez….holangoetan, ulea antzerki beteko kortinak modun da. Justo belarri parean zabaldu, eta belarriak urtetzen diz gorri-gorri, foko azpian egongo  ziren modun eta neonezko argi deigarriak izan baziren modun: hemen gaude, gorri-gorri, super lotsatute dauelako geure jabea!!!!

Eta morala hankazpian nebala, itzuli nintzen bilera gelara. Atea jo, burua jeitsi eta isil-isilik jesarri nintzen neure lekuan. Nagusia berbetan euan, proiektorea iada piztute eta ikusten dot pantallan, justo bezeroaren logotipoaren gaineran mantxa ilun moduko bet (proiektoreko objetiboa nataz zikindua euan) eta mokordo bet etorri zozten burure. Eta ya puestos a liarla….sekulako barre atakea emon zozten.

Oso arraroa zen, izan be, barre larria modun zen, nerbioak jota, izerditan, banekien ezin nebala barre egin, bainan ezin neban gelditu, eta holango beten, el Sr Garcia hasten da barrezka…jajajaj eta jajajajajaja eta jajajajajaja… hasten da zerbait esan guran, bainan ezin dau. Barre atakea emon dotza be, eta jajjajajajaja gaude biak. Lankidea eta komertziala dauz begiak zabal-zabal einde eta nagusia emoten dau teniseko arbitroa dela, bezeroari eta neuri begira txandaka, alde betera eta bestera, eta geu barrezka… 

Apurke apurke hasten da bezeroa kontetan, bainan hurrenbesteko barreagaz ia ez dako ezebez ulertzen, k irakurri zabiela nonon aurreneko txistea sortu zabiela nonork bizitako egoera ridikulo deseroso bet kontetan. “Desde luego Ane, aki te ha salido un txiste KOJONUDO” holantxe, bezero super inportantea KOJONUDO esaten.

Eta justo atzo, anekdotatxu hau eta ridikuloaren sarrera hau buruen, bota neban Mar-en txioa eta bideoa. Guztiok izan gazelako Mar nonoiz. Neuk Sr Garciagaz liatu neban modun, seguru nau zuok be hanka sartu dozuela nonoiz, eta barre eiten dot, Marregaz identifikatzen naielako, eta neure burua bilera gela hurtan ikusten dotelako, eta pentsetan dotelako “con lo mona y profesional k iba yo y como la lie…”

Ane Fernandez en Twitter: “Egun on!!!! Guztiok izan gaz Mar nonoiz!!! ??????? https://t.co/i48wA2IjjV” / Twitter

Eta Arantxi Padillaren erantzunak ikusite, justo alderantzizkoa be izan ahal dela ikusi dot barregarri izan ordez, PENAGARRI: ridikuloa egin eta penagarri sentitu “joder k ridicula soy, k ridiculo he hecho, doy pena” eta geure burua fustigatu, penagarri modun ikusi eta humillatute sentitzea eta fase hurtan gelditzea, batirako, txistea bihurtu barik.

“Hacer el ridículo es uno de los grandes temores de quienes se toman muy a pecho su propio ego, de quienes no se permiten cometer errores o mostrar debilidades”. ” Muchas veces el ridículo genera risa y es precisamente esa risa la que incrementa el efecto de burla o humillación” 

Inoiz ez zen neure asmoa Mar humillatzea, eztabe burla eitea, fijetan bazazte ez dau barre emotirik.  Bai, gure neban adierazi, zugaz gaz Mar, eutsi, ridikuloa eingo dogu bainan jarraituko dogu aurrera, burua tente, eta bai, gure neban ridikuloa txiste bihurtu.

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Twitter: @ninaizane

Kuku!!!!

Zelan?

Idazteko eta kontetako blokeo txikitxu bet izan dot azkan asteetan [edo hilebeteetan] bainan oporretan ideia barriak izan dotaz [ fiziñozko istorio bi dekodaz buruen zuei kontetako, agian liburu labur modun, kapituloka kontetako…bainan hori beste egunen beten izango da] eta oporretan gauza kuriosoak be pasa doztabe, asik azkan horiek kontetan nator. [eta abisatzen dot, aspaldian ez dot idatzi eta gaur piloooooooooooooo idatzi dot. Supertxapa. Beste gauzatxu bet. Haserako batallitak beste barikoak diz, bainan azkana GOGORRA da.]

CADIZ

Neure Andaluzia maitea! Oraingoan, Cadiz. Ezaguna dogu iada, bainan bati da leku ona itzultzeko. Urdintasun eta argitasun zoragarri hori, bertoko jende jatorra, jatekoa [nahiz eta amaierarako fritanga larregi den neure tripendako: txopitos, kalamares, peskaito frito, bokerones, flamenkines, ….uffffffff…. Portzierto, berton, Euskal Herrian, jaten dizen bixugu gehienak Tarifatik datozela esan zoztaben behin….eta hara…izango diz 4 edo 5 bider egona naiela eta ez dut Cadizen inoiz inon bixigurik ikusi....] klima, eguzki goxo eta haize freskoa, anbientea, martxa, dantza, oleeeeeeeee!!!!, berbakera, niñaaaaaaaa….Neu maitemindute nau!

Hiriburuaz gain, Cadizeko kostak joku pilo emoten dau: Tarifa, Conil, Chipiona, Zahara…herri super politak, hondartza paradisiakoak…eta bati ikusten dozu zerbait barria edo gauzak deskubritzeko aukera pilo dauz, tartean olatuak.

Beno, Cadizeko kosta ez da olatuetarako ohiko destinoa...hasibarriendako, pues agian izan ahal da, zeren haize olatuak daz. Hau da, olatu mugimendua badau, bainan indarbakoak. Kite edo windsurf egiteko primerakoak diz, Tarifa beteta dau, bainan kirol horiek haizea bihar dabez, ez olatuak. Noski, neguan eta maretoiegaz seguru nau piko surfeableak urtengo dizela, azkan finean Atlantikoa da, printzipioz, Mediterraneoan bainan errazago. [benga, Ane, al grano, zelako rollo k no viene a nada. Barkatu, emozionetan nai olatu kontuegaz]. Total, ez nebala ez trajerik eruan, ez tablarik ez ezebez, olatuak hartzea zen espero neban azkan gauza.

Conilen gaz egun pasa, kasualitatez bandera gorria hondartzan egun hurtan bainan ez euan kalitaterik, txiringito beten gauz bazkaltzen eta alboko mahaian daz mutil batzuk berbetan “killoooo, que dice el Jose que está rompiendo el Palmar“….#AneFer antena jarrite…romper…olatua? googleatzen dot: “Ola el palmar Cadiz” – Imagenes– eta hau urteten dozta:

OMG! OMG! BZO! BZO! Zelako marabilla hori???? Zelako pikazoa! Ezker eskuma da gainera? OMG! OMG! OMG! Argazkiaren tamaina erdia badau be, zelako olatua!!!!! Begiretan dot non dauen el Palmar eta Conilen. Gauzen hondartzatik 7-8 km-tara….Neskak….gerturatu ahal gaz ikusten? eta han goiaz.

Itsasertzera gerturatu eta neu flipetan. Ez euan argazkian bezain handia baina super polita. Gainera azkan bañuak EHn udako tipikoak…nahiko mierdak, sinmasekoak…eta hor aurrean nebana, bañazo bet zen! eta neu tabla barik! Gainera, olatu barriak probatzea bati da puntazo bet, guztioi gustetan dozkun zerbait….Uretan, 30-40 lagun asko jota eta neu kagandame en tó!

Eskuma jausten euan perfekto. Gainera neu olatuetan hobeto moldatzen nai eskumakoetan edo gehiau gustetan doztabe.

Googleatzen…alkiler tablas Conil…

– Ane, eta uretatik urteten den nonori tabla eskatzen badotzazu? Enplan, mira soy surfer como tú, me tienes k entender, vengo del norte, no tengo tabla y me muero por probar esa ola. Solo un rato, 10 min, un par de olitas….y le plantas tus ojazos con cara de penutxi superpenutxi. Ezetza badekozu…ez dozu barriko ikusiko….

-Ados. Idea ona.

Eta urteten da tipo bet 40 urte ingurukoa eta han noia: Oye, perdona mira….bla bla bla bla super arin, andaluzen berba erritmo parera….bla bla bla

-Shiiiiikiilllaaaaa k no te entiendooooo, mi armaaaaaa

–Tu tabla, 10 min, 2 olas….bla bla bla bla

–Niñaaaaa que eso tiene muxa fuerzaaaaaa….que te va a ahogarrrrrr.…Der norrrrte? vasca? De Mundaka?

– Noooo….Sopelana [ojazos, ojitos, y cara de se me ha muerto el gato super penutxi]

–Migeeeeeeeee, Migeeeeeeee…..[altaboza tragatu bazeban modun] k la niña esta dise que surfea y va entrar con mi tabla. Ustede dejenla coger un par de olas a ver…. Y K NO SE AHOGE!!!! – Dale-

Eta han noia poz-pozik. Guztiak agurtu, denak neuri begire, bikiniagaz taula gainean igo orduko iada tanga bihurtute, etortzen da serieko aurreneko olatua eta, pasetan ixten dot. Atzekoa hobeagoa da…. -Ya se está rajando- entzuten dot.- Me voy a matar, me voy a matar…wiiiii…wiiii…  burletan [badakizue golpeak eta jausien bideoetan agertzen den esaldi hori.]

Bigarren olatua dator, ta banoia, a callar bocas de gallitos….. 3 olatu hartu nebazen. Adrenalina puroa. Neure lagunak diarka animetan, txaloka, buahhhhh izan zen momentu super emozionantea.…buahhhhh ahaztungo ez doten horietakoa!!!!

Uretatik urten, palmeatzen dot tablaren jabea eta… “Gracias!!! de verdad, ha sido la ostia. Buahhhh … Perdona, ni si quiera te he preguntado el nombre”

–Ramon mi armaaaaa! Tú ere alguien? compites o algo?

–Ke va!!! pero llevo como 25 años dándole y soy del cantábrico…  Ramon, corazon, k te has enrollau mogollon, k eres mi faraon!!!!!

LANDAK

Cadizetik itzuli, neke, bainan olatuak hartzeko izugarrizko hypeagaz, hemen olatu kaxkarrak eta oporretako astebete aurretik. Umetatik ezagutzen doten lagun betek esaten dozta swella datorrela [alegia, olatu onak egoteko partea dagoela], Landetara doiala, bungalow bet hartunde dekola eta ea gure doten beragaz juan. Eta holan, egun betetik bestera, bagoiaz!!!!

Iritsi eta apurtxu bet bajoia, zeren olatuak bai, bainan ez beste munduko ezebez. Landetatik Iparraldera, Iparraldetik Landetara, bainan azkanean bañua.

Hurrengo goizean super olatuak Hossegorren, bañua gozatu eta aldatzen ari ginela juateko, gerturatzen dozta tipo bet, frantsesa bainan gaztelera perfektuan: “Nuestras olas tampoco estan mal”….Neu flipetan, zegattik esaten dozta hori?…. “emmmmm, si, buenas olas….no sé…ummmm… Pardon!”

–Yo te conozco. Tu de Canarias?

-Noooo….soy vasca. Euskal Herria. Aki al lado. Me has confundido, yo no te conozco. [Cadizen kolore apurtxu bet hartu dot, bainan neure zuri Beyena, argi dau ez dela Canarioa!!!]

-Ahhhhh!!!! [frantsezes zerbait ulertu ez dotena]  Nooooo, yo te he visto, siii, muchas veces, en la Santa, en el Burro, en la Germany …  Pensaba k eras de alli. Adios! – eiten dozta surferren keinua ta badoia korrike uretara, azalpen gehiau emon barik. BZOOOOOOO!!!!

Joder txo! Orain benetan be zalantza dekot ezaututen doztan edo ez!!!!

Arrastien goiaz barriro olatuak ikusten eta itsasoa hasita euan. Desfase total. Hossegor desfasatute, Capbretonen be handia, Labenne eta Ondres intratable, Angelun sekulako trontxoak, azkanean Ilbarritzen bañu gogorra eta gatxa.

Buelta bungalowera, afaldu eta ilunabarra ikusten. Goian gelditu ginen hondartzara jeitsi barik eta flipetan zelako desfasata zeuan itsasoa, dehetxo kanpinetik entzuten ziren olatuak. [ez dakizuonondako, Landetan, itsasertzean, aldapa dau eta hor apurtzen dau olatuak. Orillera. Orkatiletako uretan emoten dotzu un meneo k lo flipas. Gainera desfasata, pues imagina, dena aparra, potolo, golpera lehertzen…oso oso arriskitsua]

Hondartzan super jende gitxi euan, izan be, olatuen kresala iristen zen eta ez euan oso atsegina. Zeuazen pertsona gitxiak txakurrak pasiaten euazen. 20:30ak edo ziren. Eguzkia ya sartzen bainan ondiokan argia euan, ikusten zen.

Aurrera begira nuean eta ikusten dot itsasertzean gizon bet, 55 urte ingurukoa edo mugimendu arraroak eiten, besoak eta mugitzen, eta begiratzen dot uretara eta bulto bet ikusten dot.

-Joder! [Esaten dotzat lagunari]: Begiratu gizon hurri. Fijatu uretan. Olatu betek txakurra eruan dotza! Joder, joder, joder!!!

-Pues, edo azkarra da txakurra edo agur, ze hor ezin da sartu.

Begira gaz, neu super urduri, txakur kottaua!!!!!…bainan bapatean fijetan  nai ondo eta  ikusten dotaz beso bi goian.

– Me kaguen la puta. Ez dela txakurra! Pertsona bet da!!! Ikusi, ikusi…besoak diz horiek.

Eta ikusten dogu gizona alkandora eta zapatillak kentzen, badoia uretara…  Geure atzean zeuan mutil betek esaten dozku: “c’est un enfant” super kamera handia zeban objetiboagaz eta señalatuz pantallara, enplan, ikusten ari naiz.

–Enfant? Umea? UME BET?????? neu ya histerika, malkoak urteten.

Hondartzan euazen beste 3 pertsona gerturatzen diz itsasertzeko gizonarengana, eta 4ak daz hor sartu guran bainan ezin...atzera eginez barriro…olatua apurtu eta umea hartzeko alegina egiterakoan, itsasoko urak umea barrure eruaten zeban, eta “laguntzaileak” olatuagatik atzera eiten zabizenean, umea gerturatzen zen.

–Juan bihar gaz. Ume bet da. Ume bet. Ito egingo da, hil egingo da. Umea da, umea!!!! [nigar beten]

–Ane, hor sartzen bagaz, geu itoko gaz. Ez dekogu tablarik ez ezer. Sikiera aleta batzuk, soka bet. Zerbait. Gainera nonor laguntzea ez da erraza, zeren agarrako da fuerte ahal dauen modun, eta tirekozu eta ez dotzu itxiko mugitzen, eta indarra eingotzu eta gainera oso urduri zaz, ezin dozu ondo pentsatu [beran suhiltzailea da] Begiratu, badaki aguantaten. Lasai.

Atzeko mutilak berbetan egiten dozku. Frantsezez. Ez dogu ezebez ulertuten…bainan arropa kentzen dau…Lasaitzeko edo uste dot esaten doztala….Neu nigar beten nau, eta kamara emoten dozta eskure. Hesia saltetan dau, dunan botetan da enplan kroketa, jeisten dau  eta badoia korrike itsasertzera [a todo esto agian ez diz eta hiru minutu pasa, bainan neuri super super luzea egiten ari zozten]

Iristen da, ikusten dogu beste pertsonei azalpenak edo emoten ari dela, sartzen da apurtxu bet eta zain gelditzen da. Badator olatua, badator umea,  ukitzen dau, bainan eskapatzen dako. Ezin dot begiratu. Bihotza ahotik urten bihar doztala emoten dau. Barriro bardin. Olatua dator, badator umea, iada ez dekoz besoak goian bainan ez dakit zelan agarretan dau, bainan eskapetan dako.

-Benga Ane, goiaz behera. Agian gero lagundu ahal dot [berak badaki maniobras de reanimacion eta hori]

Bidean gazela ikusten dogu zelan lortzen dauen agarraten eta zelan beste pertsona betek “salbatzailea” agarretan dauen, eta zelan beste betek aurrekoa, enplan cadena humana edo, eta lortzen dabez ateratzea. Umea arrastran hartzen dabez eta goruntz eruaten dabez. Peso muerto. Ibiltzeari ixten dotzat. Ezin dot hori ikusi. Ezin dot. Hor gelditzen nai hondartza erdian. Geldirik. Neure laguna badoia super arin.  Ikusten dot txanote arrosa bet lurrean etzanda. Geldirik. Mutiko argazkilaria eta neure laguna hor daz egiten el boca boca eta hori. Eta bapatean txanotea inkorporatzen ikusten dot. Ene ba! BIZIRIK DAU!!!!!

Korrike gerturatzen nai. Aurreneko gizona dau eskerrak emoten. Merci merci merci…. Umea ez da umea, emakume bet baizik. Argaltxua eta txikitxua bainan pertsona heldua, 50-55 urte ingurukoa. “Menudo susto” diño. Erdaldunak diz. Ondiño nigarrez nau, nerbioak dantzan. Gerturatu dizen guztiak frantsesak diz beraz, komunikazioa ez da oso ona, bainan ulertzen da bikotea super eskertua dauela.

Gizonak diño ” Ha sido todo tan rápido….le iba a sacar una foto, estaba ahi, y derrepente se la ha tragado el mar” . Foto? entzut dot hori eta sentimenduak kontrajarri doztabe golpera. Pozik eta alibiata nau bizirik dauelako, bainan aldi berean amorrua eta gorrotoa modun sentitu dotaz. “Una puta foto” pentsa dot. 50 urtetik gorakoak diz, ez diz nerabe inkonziente batzuk. Beraien bizitza eta beste 4 pertsonen bizitza arriskuan jarri dabez, mutiko argazkilaria hil ahal zen beran laguntzearren, por su puta foto.  Neure lagunagaz dauz berbetan. Ke son de Vitoria [mas de interior y de tierra k las patatas]

Ezin izan notzan egoerari buelta emon. Ezin burutik kendu. Gorputz gatxa, ezin lorik egin gau osoan. Buruari bueltak eta bueltak emoten. Zelan segudu beten kontura barik, bizitza eskapatu ahal den. Zelan oporretara juan ahal zazen, lasai, pozik, gustora eta zelan agian ez zazen etxera itzultzen. Seme-alabarik izango zabizen? Nonor ama barik gelditu ahal zen hor neure begibistan?

Nonor hiltzen ikustea. Horretarako ez nau prestatute. Zelako meritua daukien osasungintzan edo salvamento kontuetan bihar eiten dabizienak. RESPECT a tope! Neuk ezingo neban. Hau idazten nau, ta malkoak urteten doztabe eta azkan finean ez zen ezebez pasa. Hildako batzuk ikusi dotaz, senideak edo lagunen senideak, bainan desbardina da. Alboan kontsolatzen neban lagunak ordea bai, gure bainan pertsona gehiau hiltzen ikusi dauz beren aurrean. Zelako gogorra.

Bizitza da handiena, ez ahaztu!

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Twitter: @ninaizane

Kaixo! Zelan?

Pues azkanean animatu nai Rociitoren dokumentalaren inguruan idaztera. 12 kapituloak ikusite eta tartean emondako elkarrizketa, neure iritzia emongo dotzuet. [gaia oso gogorra eta serioa badan be, haseran apurtxu bet gauzatxu friboloak komentatuko dotaz]

Esan biharra dekot, Rociitoren gauza pilo dokumentalaren bidez jakin dotazela, izan be, banekien nor den, eta badakit nor zen Rocio Jurado [badakizue neu Andaluziaren maitemindu bet naiela, eta lolailo guzti hori pilo gustetan doztala, eta la Jurado handi bet zen duda barik] bainan adibidez, ez nekien  nor zen Rociitoren aita, dehetxo pentsatzen neban Ortega Cano zela. [bai, abizenek ez  zabizen bet eiten bainan izen artistikoa edo zela pentsetan neban] eta ez neban jakin be Antonio David guardia civila zenik [honegaz flipatu dot pilo!!! #BZO!!!] Eta ez dot jakin be urte pilo dizela beren seme-alabegaz ez dauela tratatzen.

Dokumentalak 12 saio izan dauz. Saio bakotza, ordu eta erdi ingurukoa. 18 orduko grabaketa aukeratua. Horiei gehitu moztutako zatiak, txarto urdandako tomak, deskantsuak edo jateko tarteak, edo komunera juateko,  makillajea eta orrazkera konpontzeko geldialdiak  [eta oso ondo eginak gainera izan be lehen minututik azkanangora, makillajea bardin bardi deko, eta egin dauen nigar piloagaz, ez dau waterproff produkturik hori aguantatzeko] bamos, 24 ordu bainan gehiau egon diz hor holan jarraian edo zelan ein dabez emoteko momentu bardina dela???? Flipantea.

Traje rosa. Duda barik, Rociiton pentsatu eta traje rosa hori etortzen dozta burure. Pentsatzen dot rosa fusia hori oso ondo pentsata aukeratu zabiela eta kolore deigarri hurren bidez, zerbait transmititu gure zabizela. Elkarrizketarako traje linea bardin bardina aukeratu zabien, baina azul elektrikoan. Aukeratu ahal zabien, beste estilo desbardin bet: soinekoa, bakeroak, fraka baltzak eta gaineko desbardin bet….Baina ez, traje  bardina emoten zabien bainan kolore ezbardinean [estilismo kontu hauek me flipan, izan be atzean bati dauz aztertuteko arrazoi super deigarriak…]

Txarto gogoratzen ez badot, lehen kapituloan [edo agian lehenengoan eta bigarrengoan izan be jarraian ikusi genituen aurreneko 4 saioak] gitxi gora behera doku osoaren laburpen bet modun eiten dau, ondoren jorratuko dauzen gaiak aipatuz, nahiz eta ondoren gai bakotzean gehiau sakondu eta osotasunean azaldu.

Esan bihar dot, 12 kapituloetatik, 11etan egin dotela nigar. Momentu batzuten nigar magdalena beten modun, deskonsoladamente esaten dena. Beren sentimenduak neureganatuz, eta barru barrure iritsi doztabela beren sentipenak.

FAMATUA

Famatu biren alaba lez, kamarak eta komunikabideak izan dauz bizitza osoan beragaz eta dokumentalean esan dauenaren arabera, beran be ya heldutan, exklusibak saldu dauz, beraz, beren bizitza pribatua saldu dau, nahiz eta urte batzuk pasa ondoren, bizitza publiko hori albo betera itxi eta eskatu zabien tribunaletan pertsona anomimo modun konsideratzea eta lortu zabien [lege kontu hauetan galdute nau, agian zuon artean badau abokaturik eta jakin ahal dau zelan den hau, bainan ulertu nabienaren arabera, famatua bazaz ez dekozuz zeure irudiaren gaineko hurrenbeste eskubide, pertsona animomoek dekogun modun]

Dokua ikusten hasi, eta bertan azaltzen ziren gai gogor eta intimoak ikusite, neuri etikoki zalantza sortu zozten ea egokia zen hori ikustea, mierda guzti hori kontatzea publikoki eta publikoak epaitzea bizipen gogor horiek libreki, neure etikaren marra gorrian zabizen. Bainan azkanean aurrera egitea erabaki [eta haserako 4 kapituloak bata bestearen atzetik ikusi genituen sekulako engantxadagaz, super dramoian sartunde] eta neure epaiketa berton nau egiten [inor ez da perfektua]. Ez bazen Rociito eta kaleko edozein neskato izan bazen dokuaren prota, ez dakit publikoki hain gogor epaitua izango zenik. Eta hurrek pena emoten dozta. Kontatzen ari denari zilegitasuna kentzea bakarrik famatua delako.

Badakit dokuaren kontu hau negozioa dela, dirua, audentziak, zeresanak, tertulia ordu amaigabeak, espektakuloa, eta mierda guzti hori dauela hor atzean, bainan neuk neure malkoei balioa emon gure dotzat eta sinestu gure dot Rociitok ein dauela beren barrenak askatzeko, beran hobeto sentitzeko, terapia modun.

IKUSITAKOAREN LABURPENA

TRATU TXARRAK:  Azaldu biharrik ez dago, tratu txarrak fisikoak zein psikologioak izan ahal dizela. Kontatzen dau fisikoak une konkretu batzuetan gertatu baziren be, psikologikoak urteetan zehar eta etengabean jasan dabizela. Neuk sinisten dotzat. Neuk gai huntan ez dot falsos testimonios hurietan sinistuten. Emakume modun, badakigu zenbat emakume hil dizen eta zenbat sufrimentu sortu dabizen tratu txarrek, alkartasunez eta  emakume guzti horiek merezi dabizen errespetuz, neurendako ez da posible gizurra izatea.

Justiziak gai hunen ingurun ez dotza “arrazoia” emon Rociitori, bainan hurrek ez dau gure esan ez dela egia. Justizia askotan ez da justoa, eta ez da egiaren islada, bestelan galdetu Altsasuko gazteei edo Manadako biktimari, edo beste hainbateri.

Gaitz hunek ez dau ulertzen de famosos, de anonimos, ni de dirudunez edo pobreez. Garrantzitsua irudizen dozta, zelan expliketan dau kamara aurrean eta geuren, publikoaren aurrean, urteak eta urteak zelan azaldu bihar zabien beren aurpegi hoberenagaz eta beren bizitza zoragarria bazen modun, bainan barnean, barruan, zelan ari zen infernu bet pasetan. Eta zelan baldurra izan den beren bizitzaren ardatz.

Huni, alabaren partetik jasandako tratu txarrak gehitu bihar dakoz. Nerabezaroan matxake psikologiko handia emon zotzala kontatzen dau, eta alabanganeko banaketa etorri zen, alabak eragindako eraso fisiko betengattik. [kapitulo ein dot nigar exagerau. Neu enai eta supertxarto pasa dot ikusten zelan eiten zabien nigar beren seme-alabengattik. Neu enai ama, bainan bai alaba, eta ni por asomo tratatu dotaz holan inoiz be gurasoak, eta jarrera hori ulergaitza egiten dozta. Es mas, orain konziente nai gurasoak sufriarazi izan dotazela innecesariamente eta pilo damutzen nai]

Alabaren “salto a la pantallagaz” beren buruaz beste egiten ahalegindu zela. Eta hor be nigar pilo egin neban. Zelako gogorra, zelako desesparaziñoa eta zelako mina sentitu bihar den puntu hurretara iristeko.

SENITARTEKOAK: Pedro Carrascoren heriotzaren eta amaren gaixotasuna eta heriotzaren kapituloetan be zelako nigar saioak!!!! Pentsatzea bakarrik 29 urtegaz, guraso barik gelditu zela, zelako pena, eta neuk uste dot neskato huni junta dakola guztia bizitza huntan.

Aita hil, eta diruagattik, aitaren emazteagaz mobidak. Ama hil eta inguruko guztiegaz diruagatik mobidak; osaba, izeba, amaren senarra, neba eta ahizpa, lehengusinak…  Diru eta familiagaz arazo guzti hauek oso gainetik azaldu dauz, sartu barik detalleetan eta morboan, eta inorretaz txarto berba ein barik. [orain dokumentala amaitute, entzun dot bigarren zatia ari dela prestatzen eta gauza guzti hauek komentako dabizela. Halan bada, oso tristea iruditzen dozta]

KONKLUSION; 44 urteko neskato bet izateko, zelako bizitza gorra, zelako golpe pila eta zelako drama pilo. Prentsa arrosak eta telebistako fokoek, zelako iluntasuna ezkutatzen dabizen. Gaur egungo gaztetxo hauek gure dabizen fama, lujo eta edertasuna guzti hurren atzean, zelako situaziño gogorrak bizi diren jakiteko balio izan biharko luke.

Dokua ikusita pilo enpatizatu badot be Rociitogaz eta sentsaziñoa izan dot be ez dela bakarrik negozio hutsagatik izan, arrakasta ondorengo elkarrizketak, saio bet emongo dotzabela Rociitori eta  dokuak bigarren zatia izango dabiela jakiteak…apurtxu bet inozente izan naiela iruditzen dozta. Espektakuloak jarrai dezan.

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Mail: askogarafernandez@gmail.com

Twitter: @ninaizane

Kaixo!

Zelan?

Asteburuen lagunekaz test txorra horietako bet egin genuen, non jatekoen arabera zenuen adina esaten zotzun  (Tu edad segun lo que comes). 80 urteko nebazela urten zozten. Amuma bet einda nau jateko kontuetan eta bai egia da eta harro nago gainera !!!!

Badakizue Canal Cocinako Los Fogones Tradicionales saioa? Hori da neure Food Porn [eta tamalez ondiokan ikasi ez dotena]. Kutxarako platerak, plof-plof ordu piloz su baxuan : babarrun horiek beren sakramento guztiegaz, marmitako hori, haragi gixatua patategaz, lentejak beren txorixoagaz…. Uuuuummmmmmmm…….

#AneFernanTxef jarraituten dozuenak jakingo dozue jatea pilo gustetan doztala [sukaldean bainan enai ondiño oso trebea…] eta askotan dekot sentsaziñoa janariaren inguruan “tonteri”edo asko dauela. [Noski, bakotzak jaten dau gure dauena, neuk errespetatzen dot, bainan konziente nai dekodazela aurreiritzi pilo eta apurtxu bet talibana be banai neurri beten eta badakizu zein den neure idazteko modua…apurtxu bet exageratua, beraz, ez hartu txarto 🙂 ]

MITXELIN IZARRAK ETA ALTA COCINA EDO DERITZONA

Oso estimatuak izango diz, baina zer gura dozue esatea… ez da neure estiloa, ez dauz neurendako pentsata. Neuri ez eruan holango jatetxe betera. [Ondo jatera gonbidatu gure badoztazu, neuri erretegi on betera eruan mesedez, Algortako Portuko jatetxeetara adibidez]

Platerean jartzen dabiena ezin da identifika. Menuan alkatxofak jartzen dau, baina platera mahai gainean dekozunean ez dozu alkatxofarik ikusten! Plater handia, janaria kolokata, loreak apaingarrri eta gure dozun guztia bainan non dauz alkatxofak??? [eta barkatukoztazue, eta neuri alkatxofak pilo gustetan doztabe, bainan etxean astegunetan jaten dotaz. 200 eurotik gorako menu bet jatera banoia, alkatxofak bainan zerbait kutixiagoa jatea espero dot… Tuterakoak izango diz eta gure dozune, bainan neuk 200 eurazo pagatu bihar dotaz, marisko apurtxu bet, arrain preziatu bet, haragi on bet, edo 5 Jotaseko zerbait espero dot,… ez alkatxofak, loreak eta belarrak….]

Neuri amuma Paquitak irakatsi zozten platerean dauen guztia jan bihar dela, eta jatetxe hauetan ez da halan izaten, bestela galdetu gizon huni: [Albiste hau Menkanta!!!!]

 https://www.lavozdegalicia.es/noticia/sociedad/2018/01/11/marido-actriz-britanica-intenta-comerse-servilleta-pensar-era-comida-restaurante-martin-berasategui/00031515673222700289242.htm   

Jende askori entzun dotzat holango jatetxe batera ez zoiazela janariagattik, baizik eta experientzia bet bizitzeko, textura desberdinak probatzera, jaki barriak eta exotikoak ezagutzera… Azken honegaz ados, ulertu ahal dot, [neuk ez dekot nesezidaderik plaktona probetako, bainan beno. Kuela]. Experientzia bet bizitzeko puenting edo parakaidasen salteuko neban, neu jatetxe batera JATERA NOIA,. …eta texturak…barkatuko doztazue eta errespetu guztiagaz, baina jatetxe hauetan hagin barik jan leike! dena da estilo pure, krema, saltsa, edo emulsión, gure dozuen modun…edo ostantzean belar mota desbardinak, behi edo ardiek jaten dabizen textura bera.

Begiegaz jaten da. Hurregaz ados.

PEÑA HEALTHY MODERNOAK (ALIAS PEÑA KINOA)

[Kinoa jaten dozu? Bai. Pues ya me caes mal :)]

Kinoa, Chia, aguakatea [super antiekologikoa omen dena gainera], amapola semillak, sesamo, avena, rukula, espirulina [k me suena a espidifen con pitxumina], kale alga [kale hau ez da bale]….Ezin da osasutsu jan toda la vidako geure baratzetako letxuga, tomate, azelga, lekak, lentejak eta garbantzuak janez edo zer pasetan jatzue? Benetan eta serio, Kinoa? Avena? urak harrapatutako kartoi pasta ahoan izatea gustoko dozuela?

Eta gero dauz begetarianoak eta beganoak. Oso ondo iruditzen dozta egin dozuen hautua, bainan apurtxu bet Testigos de Jehova zazte haragijaleegaz, eta neure uste apalean hurrenbeste latagaz, kontrako jarrera lortzen dozue.

Ez dot oso ondo ulertuten haragijaleon jakieri begano abizena jartzea: gazta beganoa, hanburgesa beganoa, txorixo beganoa,…. Neuk ez dot xolomoa koloranteagaz orlegiz ipintzen eta esan txerri brokolia afaldu dotela….

Tofu. Barazki normal pilo dozuez, lengunbre guztiak dekozuez [babarrun edo lenteja goxoak azenarioagaz], fruitu lehorrak, tuberkuloak… patata…patatak pegatzen dau guztiagaz eta patatak bete eiten dau [alimenta] eta tofu jan bihar da? Serio? Atzean jandako haragi guzti horren ordezko penitentzia egitera bihartute zazte eta horregattik jan bihar dozue tofu?

INTERNAZIONALAK

Para tener mundo, CusCus eta Ramen eta holangoan izan bihar dozuz zeure eguneroko menuan, ostantzean garbantzuak txorixoagaz edo babarrunak azagaz jatea oso pueblerino basikoa da.

Situaziñoan ipintzeko. Lagun betek gonbidatzen dotzu afari-mereienda pikoteo beren etxean [badaki ez zazela ni begeta ni begano] eta neure 80 urteko señora tradizional senak imaginatzen dau, pues batiko janari normalak aurkituko dotazela: patata tortilla, txarkuteri apur bet [urdaia, txorixo, gazta…], foie, antxoillak eta mejilloiak, azeitunak, poltsako snack-ak, fruitu lehorrak, kroketak, kanapeak… bizitza osoan pikoteoa izan dena. Eta han noia emozionata!

Zoiaz beren etxera eta prestatu dauen mahaiari begirada botetan dotzazu, eta mahai hurrek las Naciones Unidas dirudi:  natxoak guakamoleagaz, Hummusa [garbantzu purea jateari urte 2gaz itxi notzan], barazki quichea [gaztagaz noski eta gazta eta neu ez gaz larregi ondo eruaten…], sushia, [arkadak emoten dozta arroz hotz hori eta alga puzka hori, dena hor bola einde ahoan….] eta plater izarra: identifikatzen ez dozun zerbait saltsan beten igeri, eta galdetzen dozu zer den eta izen super luze bet botetan dotzu sadisfakziño guztiagaz, eta bakarrik gelditzen zaz amaierako “reduccion de mango y pedro ximenez”

Eta AneFerri izerdi larria sartzen dako. 1- Etxetik meriendata urten bihar neban. 2- Kottauak arrastia sukaldean pasa dau. Kottaua!!!! [esfortzua eskertzekoa da, sukaldean emon dauen denbora eta prestatzeko izan dauen ilusiñoa]. 3- Zelan disimulatu zerbait jaten ari zazela [natxoak doritos moduan diz, benga Ane eta Hummusak ogi palitoak dekoz! Bien!!!!] 4- Ardaua eta birrak behintzat todalavida-koak diz, pentsatzen neban ya Mate aterako zozkula…

Erantzuidazu, mundu honetakoa naizen ala ez!

Mail; askogarafernandez@gmail.com

Twitter: @ninaizane