Kuku!!!

Zelan? Ondo espero dot!

Aurrekoan lagun betegaz berbetan aspaldiko ANEkdota betegaz gogoratu eta zuokaz elkarbanatzera nator [badakit gogoko dozuela irakurtzea zelan egiten doten ridikuloa!!!]. Batiko modun, gure badozu, pasa eta irakurri.

OPORRETAN

Ez dot gogoan non eta noiz, bainan aspaldiko gertakaria da, internet bariko mugikorren garaian.

Gogoan dot bidaitik hotelera egunaren amaiera aldera iritsi ginela: gauzak itxi, aldatu eta afaldu/parrandara urteteko asmoagaz.

Zelan iritsi barri ginen, hotelaren kokapena eta inguruak  apenas ezagutu barik, AneFer arduratsuak pentsa zeban badazpada bueltarako, nonori galdetzeko edo taxia hartzeko, hoteleko helbidea, hoteleko telefono zenbakia eta gela apuntatu zabizen, gelan berton euazen ohar-paper batzuetan, hoteleko izena eta logoa super handiagaz, atzean pegamentoagaz, post-it moduko beten. Gauaren ordu txikietan murgiltute, taberna beten tragoak eskatu eta ordaintzerakoan, kartera zabaldu eta kamareroari billete bet emon notzan. Billetea jaso, begiratu eta bueltan kiñua eta irri pikaroa eskaini zozten. Neu flipletan: tipo hau de ke ba??? Si ez dotzat pie emon a nada!!!

Han ikusten dot billetetik neure hoteleko notatxua despegatzen eta bakeroen atzeko patrikan gordetzen!

OMG!!!!!!!! OMG!!!!!!! Zelan da posible!!!!! Neure gelarako [OHERAKO !!!!!!!] gonbidapen ZUZENA ein dotzat!!!!! OMG!!!!!!

Eta hor hasten nai barraren alde betetik bestera kamareroa persegitzen: “Eyyy….Barkatu!!! barkatu!!!! eyyyy… Despiste bet izan da!!! Notatxua neurendako da!!! Jakiteko hotela non dauen!! Eyyyy… itzuli papertxua mesedez!!! Eyyy….

Erantzuidazu! Mundu honetakoa naizen ala ez!!!

Twitter: @ninaizane

Mail: askogarafernandez@gmail.com