Hileko artxiboak: iraila 2017

Triste egotearen zoriontasuna

Beti alai egotera behartzen gaituen gizarte honetan ironikoki depresio hitza errazegi erabiltzen da, triste egotea patologia bat balitz bezala. Horren aurrean, sentimendu negatiboak positiboak izan daitezkeela erakutsi izan dit musikak. Arteak beraz, tristea izan behar al du du derrigor? Egia da, tristuraren bidez informazioa hobeto barneratzen dugula eta egoera ezberdinak modu eraginkorragoan bideratzen laguntzen digula. Gure pentsatzeko eta mundua ikusteko era aldatzen du, sentikorragoak bilakatuz eta ondorioz gure sormena puztuz. Baina batez ere, tristurak gizatiarrago bilakatzen gaitu. Eta azken finean, ez al da artea gure gizatasunaren isla?

Sortzaileek eta orohar arte kontsumitzaileok argi dugu hori eta horregatik masoka puntu bat  ere badugu. Tristezia erosoa zaigu, barneak husteko ahalmena ematen baitigu. Ezra Furman-ek abesti batean esaten duen moduan: Musikan etorkizun bikaina dut, benetako zoriontasuna aurkitzen ez dudan bitartean. Zuen disko kutunenetan pentsatzen jartzea besterik ez duzue, horietako zenbat dira alaiak? Aldiz, minetik sortutako disko bikain ugari datozkit tanpez burura.

Jarraitu irakurtzen